جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۶
گویند که دوش شحنگان تتری ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۲۴
ای آنکه به ملک خویش پاینده تویی صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۸۴
پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی بود کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۲
غرور حسنش از بس با اسیران سرگران کرده فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۱
به دیر و حرم، فارغ از کفر و دینم عطار نیشابوری : خسرونامه
آگاهی یافتن خسرو از پیدا شدن گل
چنین گفت آن حکیم نغز پاسخ ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٧٧
مدتی شعر بهر گونه که آمد گفتم کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۰۵
خواهی بریار سیم بر، زر برکش امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۵۷
یافت از یزدان ملک سلطان به شادی هرچه خواست سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۲۴۶ - زردک فروش
دلبر زردک فروشم چون مرا هر سوز دواند صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۳۴
هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت سنایی غزنوی : طریق التحقیق
مدح امیرالمومنین عثمان
دین شرف یافته و دنیا زین سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۴۸ - در بیان آنکه هر که خدا را دانست از مرگ نترسد چون دید که بعد از مرگ حیاتی باقی دارد خوشتر و لذیذتر از حیات دنیا و در تفسیر این آیه لاقطعن ایدیکم و ارجلکم من خلاف و لاصلبنکم اجمعین
زان سبب در زمان خود فرعون امیرعلیشیر نوایی : دیوان اشعار فارسی
مسدس - غزل حضرت مخدوم [جامی] است که بحکم عالی مسدس کرده شده است
کردمی در خاک کوی دوست مأوا کاشکی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
زلف چو مار او کشد در دهن بلا مرا شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۱
عاشقم بر روی نورالله خود نهج البلاغه : حکمت ها
چگونگی رسیدن روزی
<strong> وَ قِيلَ لَهُ عليه‌السلام لَوْ سُدَّ عَلَى رَجُلٍ بَابُ بَيْتِهِ وَ تُرِكَ فِيهِ مِنْ أَيْنَ كَانَ يَأْتِيهِ رِزْقُهُ </strong> فَقَالَ عليه‌السلام مِنْ حَيْثُ يَأْتِيهِ أَجَلُهُ کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸۵۳
من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۷۱
حلقه هر در مشو با قامت همچون کمان کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۸۶
یا رب! این بچّۀ ترکان چه ز ما می خواهند؟
شمارهٔ ۳۲۶
گویند که دوش شحنگان تتری ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۲۴
ای آنکه به ملک خویش پاینده تویی صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۸۴
پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی بود کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۲
غرور حسنش از بس با اسیران سرگران کرده فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۱
به دیر و حرم، فارغ از کفر و دینم عطار نیشابوری : خسرونامه
آگاهی یافتن خسرو از پیدا شدن گل
چنین گفت آن حکیم نغز پاسخ ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٧٧
مدتی شعر بهر گونه که آمد گفتم کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۰۵
خواهی بریار سیم بر، زر برکش امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۵۷
یافت از یزدان ملک سلطان به شادی هرچه خواست سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۲۴۶ - زردک فروش
دلبر زردک فروشم چون مرا هر سوز دواند صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۳۴
هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت سنایی غزنوی : طریق التحقیق
مدح امیرالمومنین عثمان
دین شرف یافته و دنیا زین سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۴۸ - در بیان آنکه هر که خدا را دانست از مرگ نترسد چون دید که بعد از مرگ حیاتی باقی دارد خوشتر و لذیذتر از حیات دنیا و در تفسیر این آیه لاقطعن ایدیکم و ارجلکم من خلاف و لاصلبنکم اجمعین
زان سبب در زمان خود فرعون امیرعلیشیر نوایی : دیوان اشعار فارسی
مسدس - غزل حضرت مخدوم [جامی] است که بحکم عالی مسدس کرده شده است
کردمی در خاک کوی دوست مأوا کاشکی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
زلف چو مار او کشد در دهن بلا مرا شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۱
عاشقم بر روی نورالله خود نهج البلاغه : حکمت ها
چگونگی رسیدن روزی
<strong> وَ قِيلَ لَهُ عليه‌السلام لَوْ سُدَّ عَلَى رَجُلٍ بَابُ بَيْتِهِ وَ تُرِكَ فِيهِ مِنْ أَيْنَ كَانَ يَأْتِيهِ رِزْقُهُ </strong> فَقَالَ عليه‌السلام مِنْ حَيْثُ يَأْتِيهِ أَجَلُهُ کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸۵۳
من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۷۱
حلقه هر در مشو با قامت همچون کمان کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۸۶
یا رب! این بچّۀ ترکان چه ز ما می خواهند؟
