شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۲
ای خواجه به جامهٔ کسان ناز مکن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۱
چه گوهری تو که کس را به کف بهای تو نیست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۰
حسن جنبید ز خواب و مژه را برهم زد غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۷۸ - منکرات شاهراهها
آن است که ستون در شاهراه بنهند و دکان کنند چنان که راه تنگ شود و درخت کارند و قابول بیرون آرند، چنان که اگر کسی بر ستور بود در آنجا کوبد. و خروارهای بار بنهد و ستور ببندند و راه تنگ گردانند و این نشاید الا به قدر حاجت، چندانکه فرو گیرند و با خانه نقل کنند. آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
ماه من ماه را نخستین است سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹
نیست از تسبیح سیری سبحه زهاد را اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۳۶
دست من و دامن تو امشب زنهار اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۱۰۳
یک حاجت بی دلی روا می نکنند امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
ای باد، پرده زان گل نو رسته باز کن ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
ای حق رخت فریضه در گردن روز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۷۰
جانم به فدا بادا، آن را که نمی‌‌گویم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۷۷
به آن گل می توانی همچو شبنم گشت همزانو نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش کوتاهی و سستی اصحاب
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام لَمَّا بَلَغَهُ إِغَارَةُ أَصْحَابِ مُعَاوِيَةَ عَلَى اَلْأَنْبَارِ </strong> فَخَرَجَ بِنَفْسِهِ مَاشِياً حَتَّى أَتَى اَلنُّخَيْلَةَ وَ أَدْرَكَهُ اَلنَّاسُ وَ قَالُوا يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ نَحْنُ نَكْفِيكَهُمْ طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۵۵
ز خیال دهنت تنگ شکر می گریم فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۷
یارست فارغ از من و من بی قرار عشق طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۷۳
چه غم کودکان را زاندوه مادر؟ امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۴۰
در سرم باز هوایی ست که گفتن نتوان احمد شاملو : ابراهیم در آتش
از این گونه مردن...
می‌خواهم خوابِ اقاقیاها را بمیرم. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۹۳
ای فراق تو یار دیرینه صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶
ای داده مرا بقدرت خویش وجود
رباعی شمارهٔ ۲۶۲
ای خواجه به جامهٔ کسان ناز مکن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۱
چه گوهری تو که کس را به کف بهای تو نیست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۰
حسن جنبید ز خواب و مژه را برهم زد غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۷۸ - منکرات شاهراهها
آن است که ستون در شاهراه بنهند و دکان کنند چنان که راه تنگ شود و درخت کارند و قابول بیرون آرند، چنان که اگر کسی بر ستور بود در آنجا کوبد. و خروارهای بار بنهد و ستور ببندند و راه تنگ گردانند و این نشاید الا به قدر حاجت، چندانکه فرو گیرند و با خانه نقل کنند. آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
ماه من ماه را نخستین است سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹
نیست از تسبیح سیری سبحه زهاد را اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۳۶
دست من و دامن تو امشب زنهار اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۱۰۳
یک حاجت بی دلی روا می نکنند امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
ای باد، پرده زان گل نو رسته باز کن ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
ای حق رخت فریضه در گردن روز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۷۰
جانم به فدا بادا، آن را که نمی‌‌گویم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۷۷
به آن گل می توانی همچو شبنم گشت همزانو نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش کوتاهی و سستی اصحاب
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام لَمَّا بَلَغَهُ إِغَارَةُ أَصْحَابِ مُعَاوِيَةَ عَلَى اَلْأَنْبَارِ </strong> فَخَرَجَ بِنَفْسِهِ مَاشِياً حَتَّى أَتَى اَلنُّخَيْلَةَ وَ أَدْرَكَهُ اَلنَّاسُ وَ قَالُوا يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ نَحْنُ نَكْفِيكَهُمْ طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۵۵
ز خیال دهنت تنگ شکر می گریم فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۷
یارست فارغ از من و من بی قرار عشق طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۷۳
چه غم کودکان را زاندوه مادر؟ امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۴۰
در سرم باز هوایی ست که گفتن نتوان احمد شاملو : ابراهیم در آتش
از این گونه مردن...
می‌خواهم خوابِ اقاقیاها را بمیرم. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۹۳
ای فراق تو یار دیرینه صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶
ای داده مرا بقدرت خویش وجود
