جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰
نباشد عقده ای در خاطر ار ابنای دنیا را جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۰
نه صبر از وصل جانان می توان کرد امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۱۸۶
مشکینْ کلاله که گِل سَرْوی داره اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۹
مقصود ز هر حدیث و هر زمزمه اوست امام خمینی : غزلیات
محفل رندان
آید آن روز که خاک سر کویش باشم سعدی : قطعات
شمارهٔ ۹۲
آسیا سنگ ده هزار منی ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۲۴
ای روی تو چو روز دلیل موحدان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۲۶
در هر فلکی مردمکی میبینم فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۴
آزادی اگر تیول یکدسته نبود نهج البلاغه : حکمت ها
نتیجه بدرفتاری با مردم
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ أَسْرَعَ إِلَى اَلنَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ قَالُوا فِيهِ بِمَا لاَ يَعْلَمُونَ قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
از تو در خاطر هر ذره تمنایی هست سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۲۰ - اوتی کش
شوخ اوتی کش که او را بود خوی آتشی یغمای جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۷
هشیارانت خوار نهند از مستی آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۹
ای دل بسینه میطپی این اضطراب چیست نجمالدین رازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹
ما مست ز بادهٔ الستیم هنوز یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۶۸ - از قول اندرون به میرزا عبدالوهاب نگاشته
آقاجان از دست جفایت دلم تنگ است و خاطرم از سبب قانون صفایت با زمین و آسمان درجنگ، جهانی به شیمه وفایت می ستایند.زهی خلاف که ما هرگز از ساغر وصالت جز باده جفا نکشیده ایم و دوستانت همه به مهربانی باز می نمایند.خهی گزاف که هرگز از شاخسار نخل سرکش نهالت، الا میوه نامرادی نچیده، اگر روزی با من نشستی از تزلزل... شبت آرام نداشتم و اگر شبی به ما پیوستی از کتاب وقایع کاشان خاصه ذکر دروازه اصفهان خواندنت نیم چشم زدن سیر بر بالین راحت نگذاشتم. همواره چشمت بر در بود که از دیر کردن و نیامدن یغما حیرانم و پیوسته گوشت برخبر که خدایا فلان فلان حلقه بر در زنند، حکیم فرموده تر از همه کدام سفر پیش آمد که تا ما خبر شدیم چهل منزل ساخته بودی و مرا به ورطه حرمان نینداخته. سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵
هوای تخت ندارد کسی که گوشه نشین است اوحدی مراغهای : جام جم
حکایت
واعظی وصف حوریان میکرد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۹۵
ای آنکه ز حال بندگان میدانی شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۳
بی حضور عشق جانان راحت جان هیچ نیست
شمارهٔ ۵۰
نباشد عقده ای در خاطر ار ابنای دنیا را جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۰
نه صبر از وصل جانان می توان کرد امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۱۸۶
مشکینْ کلاله که گِل سَرْوی داره اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۹
مقصود ز هر حدیث و هر زمزمه اوست امام خمینی : غزلیات
محفل رندان
آید آن روز که خاک سر کویش باشم سعدی : قطعات
شمارهٔ ۹۲
آسیا سنگ ده هزار منی ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۲۴
ای روی تو چو روز دلیل موحدان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۲۶
در هر فلکی مردمکی میبینم فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۴
آزادی اگر تیول یکدسته نبود نهج البلاغه : حکمت ها
نتیجه بدرفتاری با مردم
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ أَسْرَعَ إِلَى اَلنَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ قَالُوا فِيهِ بِمَا لاَ يَعْلَمُونَ قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
از تو در خاطر هر ذره تمنایی هست سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۲۰ - اوتی کش
شوخ اوتی کش که او را بود خوی آتشی یغمای جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۷
هشیارانت خوار نهند از مستی آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۹
ای دل بسینه میطپی این اضطراب چیست نجمالدین رازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹
ما مست ز بادهٔ الستیم هنوز یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۶۸ - از قول اندرون به میرزا عبدالوهاب نگاشته
آقاجان از دست جفایت دلم تنگ است و خاطرم از سبب قانون صفایت با زمین و آسمان درجنگ، جهانی به شیمه وفایت می ستایند.زهی خلاف که ما هرگز از ساغر وصالت جز باده جفا نکشیده ایم و دوستانت همه به مهربانی باز می نمایند.خهی گزاف که هرگز از شاخسار نخل سرکش نهالت، الا میوه نامرادی نچیده، اگر روزی با من نشستی از تزلزل... شبت آرام نداشتم و اگر شبی به ما پیوستی از کتاب وقایع کاشان خاصه ذکر دروازه اصفهان خواندنت نیم چشم زدن سیر بر بالین راحت نگذاشتم. همواره چشمت بر در بود که از دیر کردن و نیامدن یغما حیرانم و پیوسته گوشت برخبر که خدایا فلان فلان حلقه بر در زنند، حکیم فرموده تر از همه کدام سفر پیش آمد که تا ما خبر شدیم چهل منزل ساخته بودی و مرا به ورطه حرمان نینداخته. سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵
هوای تخت ندارد کسی که گوشه نشین است اوحدی مراغهای : جام جم
حکایت
واعظی وصف حوریان میکرد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۹۵
ای آنکه ز حال بندگان میدانی شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۳
بی حضور عشق جانان راحت جان هیچ نیست
