غزالی : عنوان دوم - در شناختن حق تعالی
عنوان دوم (در شناختن حق تعالی)
(و در آن ده فصل است) هجویری : بابٌ فی فرقِ فِرَقهم و مذاهِبهم و آیاتِهم و مقاماتِهم و حکایاتِهم
الکلام فی حقیقة الایثار
قال اللّه، تعالی: «ویُؤْثِرُونَ عَلی أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةُ (۹/الحشر). ایثار کنند اگرچه بدان حاجتمند باشند.» اسدی توسی : گرشاسپنامه
ترسانیدن گرشاسب از جادوی
بفرمود تا از شگفتی بسی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹۱
ای حریم کعبه دل کوی تو ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت دوازدهم - کج خلقی
و آن نیز نزدیک به غلظت و بدخوئی است و ظاهر آن است که غلظت و درشتی از ثمرات کج خلقی باشد همچنان که انقباض روی و دلتنگی و بدکلامی نیز از آثار آن است و این صفت از نتایج قوه غضبیه است و این از جمله صفاتی است که آدمی را از خالق و خلق دور می کند، و از نظر مردم می افکند، و طبعها را از او متنفر می کند. کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۴۸ - وقال ایضاً یمدح الملک المعظّم مظفّرالدّین محمّد بن المبارز صاحب ایک
بحکمتی که خدای جهان مقدّرکرد محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۱ - وله ایضا
صاحب از راه خداوند زمین و آب کن بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۷
مگر با نقش پایت مژدهٔ جوشیدنی دارد شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
مینماید هر زمانی روئی از ابرویی دگر امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۷۷
شراب باید و آتش رباب باید و چنگ سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۸
ای کرده دلم سوختهٔ درد جدایی رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۹ - النوبة الاولى
قوله تعالى: یَسْئَلُونَکَ ترا مىپرسند ما ذا یُنْفِقُونَ که چه هزینه کنند قُلْ بگوى ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَیْرٍ هر چه نفقه کنید از مال فَلِلْوالِدَیْنِ بر پدر و مادر کنید وَ الْأَقْرَبِینَ و بر خویشاوندان وَ الْیَتامى و نارسیدان پدر مردگان وَ الْمَساکِینِ و درویشان وَ ابْنِ السَّبِیلِ و راه گذریان و مهمانان، وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ و هر چه نفقه کنید از مال فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ خداى بآن دانا است. نهج البلاغه : خطبه ها
درخواست هدایت از خداوند
<strong> و من دعاء له عليهالسلام </strong> <strong> يلجأ فيه إلى اللّه ليهديه إلى الرشاد </strong> اَللَّهُمَّ إِنَّكَ آنَسُ اَلْآنِسِينَ لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَحْضَرُهُمْ بِالْكِفَايَةِ لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ تُشَاهِدُهُمْ فِي سَرَائِرِهِمْ وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فِي ضَمَائِرِهِمْ وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصَائِرِهِمْ فَأَسْرَارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۶۴
هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲
ذیل طلب نیافته دست یقین ما آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
ساقی بده آن جوهر یاقوت نسب را عنصرالمعالی : قابوسنامه
باب شانزدهم: اندر آیین گرمابه رفتن
بدان ای پسر که چون بگرمابه روی بر سیری مرو، که زیان دارد و در گرمابه نیز بجماع کردن مشغول مباش البته، خاصه در گرمابهٔ گرم. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۲
با لب خشک آنکه در عشق تو دامن تر کند ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸
گر یار بداندی کِم اندر دل چیست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۰
رمید طایر جانم ز آشیانه خویش
عنوان دوم (در شناختن حق تعالی)
(و در آن ده فصل است) هجویری : بابٌ فی فرقِ فِرَقهم و مذاهِبهم و آیاتِهم و مقاماتِهم و حکایاتِهم
الکلام فی حقیقة الایثار
قال اللّه، تعالی: «ویُؤْثِرُونَ عَلی أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةُ (۹/الحشر). ایثار کنند اگرچه بدان حاجتمند باشند.» اسدی توسی : گرشاسپنامه
ترسانیدن گرشاسب از جادوی
بفرمود تا از شگفتی بسی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹۱
ای حریم کعبه دل کوی تو ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت دوازدهم - کج خلقی
و آن نیز نزدیک به غلظت و بدخوئی است و ظاهر آن است که غلظت و درشتی از ثمرات کج خلقی باشد همچنان که انقباض روی و دلتنگی و بدکلامی نیز از آثار آن است و این صفت از نتایج قوه غضبیه است و این از جمله صفاتی است که آدمی را از خالق و خلق دور می کند، و از نظر مردم می افکند، و طبعها را از او متنفر می کند. کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۴۸ - وقال ایضاً یمدح الملک المعظّم مظفّرالدّین محمّد بن المبارز صاحب ایک
بحکمتی که خدای جهان مقدّرکرد محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۱ - وله ایضا
صاحب از راه خداوند زمین و آب کن بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۷
مگر با نقش پایت مژدهٔ جوشیدنی دارد شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
مینماید هر زمانی روئی از ابرویی دگر امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۷۷
شراب باید و آتش رباب باید و چنگ سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۸
ای کرده دلم سوختهٔ درد جدایی رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۹ - النوبة الاولى
قوله تعالى: یَسْئَلُونَکَ ترا مىپرسند ما ذا یُنْفِقُونَ که چه هزینه کنند قُلْ بگوى ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَیْرٍ هر چه نفقه کنید از مال فَلِلْوالِدَیْنِ بر پدر و مادر کنید وَ الْأَقْرَبِینَ و بر خویشاوندان وَ الْیَتامى و نارسیدان پدر مردگان وَ الْمَساکِینِ و درویشان وَ ابْنِ السَّبِیلِ و راه گذریان و مهمانان، وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ و هر چه نفقه کنید از مال فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ خداى بآن دانا است. نهج البلاغه : خطبه ها
درخواست هدایت از خداوند
<strong> و من دعاء له عليهالسلام </strong> <strong> يلجأ فيه إلى اللّه ليهديه إلى الرشاد </strong> اَللَّهُمَّ إِنَّكَ آنَسُ اَلْآنِسِينَ لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَحْضَرُهُمْ بِالْكِفَايَةِ لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ تُشَاهِدُهُمْ فِي سَرَائِرِهِمْ وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فِي ضَمَائِرِهِمْ وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصَائِرِهِمْ فَأَسْرَارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۶۴
هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲
ذیل طلب نیافته دست یقین ما آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
ساقی بده آن جوهر یاقوت نسب را عنصرالمعالی : قابوسنامه
باب شانزدهم: اندر آیین گرمابه رفتن
بدان ای پسر که چون بگرمابه روی بر سیری مرو، که زیان دارد و در گرمابه نیز بجماع کردن مشغول مباش البته، خاصه در گرمابهٔ گرم. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۲
با لب خشک آنکه در عشق تو دامن تر کند ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸
گر یار بداندی کِم اندر دل چیست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۰
رمید طایر جانم ز آشیانه خویش