صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۷۶
خوشم به درد که در پرده شکیبایی است غزالی : عنوان اول - در شناختن نفس خویش
فصل سوم
اما حقیقت روح که وی چه چیز است و صفت خاص وی چیست، شریعت رخصت نداده است و برای این بود که رسول الله (ص) شرح نکرد، چنان که حق تعالی گفت: «و یالونک عن الروح قل الزوج من امر ربی» پیش از این دستوری نیافت که گوید: «روح از جمله کارهای الهی است و از «عالم امر است» و از آن عالم آمده است: «الا له الخلق و الامر» و عالم خلق جداست و عالم امر جدا، هر چه مساحت و مقدار و کمیت را به وی راه بود، آن را عالم خلق گویند و خلق در اصل لغت به معنی تقدیر بود و دل آدمی را مقدار و کمیت نباشد و برای این است که قسمت پذیر نیست، اگر قسمت پذیر بودی، روا بودی که در یک جانب وی جهل بودی به چیزی و در دیگر جانب علم هم بدان چیز، و در یک حال هم عالم بودی و هم جاهل و این محال باشد این روح با آنکه قسمت پذیر نیست و مقدار را به وی راه نیست، آفریده است و خلق، آفریدن را نیز گویند، چنان که تقدیر را گویند، پس بدین معنی از جمله خلق است و بدان دیگر معنی از عالم امر است نه از عالم خلق که عالم امر عبارت از چیزهایی است که مساحت و مقدار را به وی راه نباشد. سلمان ساوجی : فراق نامه
بخش ۱ - فراقنامه
به نام خدایی که با تیره خاک سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۴
ز بیم نرگس مستت پرید رنگ پیاله صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱
شد دور چو از نظر غبار من و ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۵
مهیا شو دلا در عشق انواع ملامت را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶
به ملازمان سلطان که رساند این دعا را سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت زاهد و بربط زن
یکی بربطی در بغل داشت مست اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۳۲
چون بی خبران مگرد هر دم به دری طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
باین خوشم که زدردت بدیده خواب ندارم فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
قانون که اصول واجب التعظیم است حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
چه باشد تن گر او را جان نباشد ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۶
چشمم چو بر آن رسته دندان افتاد سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۳۷
وزیرا جهان قحبه بی وفاست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۹
کی کنم سودا به نقد جان و دل کالای آه سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۶۷ - در مدح نظام الدین محمد بن علی
خورشید ببرج حمل آمد چو رخ یار اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۶
ناله من جان غم پرورد میداند که چیست اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۱
از روزگار تیره دلم بر غبار چند؟ فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۰
آئینه حق نما دل خسته ماست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۷
ای بگفته در دلم اسرارها
غزل شمارهٔ ۱۷۷۶
خوشم به درد که در پرده شکیبایی است غزالی : عنوان اول - در شناختن نفس خویش
فصل سوم
اما حقیقت روح که وی چه چیز است و صفت خاص وی چیست، شریعت رخصت نداده است و برای این بود که رسول الله (ص) شرح نکرد، چنان که حق تعالی گفت: «و یالونک عن الروح قل الزوج من امر ربی» پیش از این دستوری نیافت که گوید: «روح از جمله کارهای الهی است و از «عالم امر است» و از آن عالم آمده است: «الا له الخلق و الامر» و عالم خلق جداست و عالم امر جدا، هر چه مساحت و مقدار و کمیت را به وی راه بود، آن را عالم خلق گویند و خلق در اصل لغت به معنی تقدیر بود و دل آدمی را مقدار و کمیت نباشد و برای این است که قسمت پذیر نیست، اگر قسمت پذیر بودی، روا بودی که در یک جانب وی جهل بودی به چیزی و در دیگر جانب علم هم بدان چیز، و در یک حال هم عالم بودی و هم جاهل و این محال باشد این روح با آنکه قسمت پذیر نیست و مقدار را به وی راه نیست، آفریده است و خلق، آفریدن را نیز گویند، چنان که تقدیر را گویند، پس بدین معنی از جمله خلق است و بدان دیگر معنی از عالم امر است نه از عالم خلق که عالم امر عبارت از چیزهایی است که مساحت و مقدار را به وی راه نباشد. سلمان ساوجی : فراق نامه
بخش ۱ - فراقنامه
به نام خدایی که با تیره خاک سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۴
ز بیم نرگس مستت پرید رنگ پیاله صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱
شد دور چو از نظر غبار من و ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۵
مهیا شو دلا در عشق انواع ملامت را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶
به ملازمان سلطان که رساند این دعا را سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت زاهد و بربط زن
یکی بربطی در بغل داشت مست اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۳۲
چون بی خبران مگرد هر دم به دری طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
باین خوشم که زدردت بدیده خواب ندارم فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
قانون که اصول واجب التعظیم است حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
چه باشد تن گر او را جان نباشد ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۶
چشمم چو بر آن رسته دندان افتاد سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۳۷
وزیرا جهان قحبه بی وفاست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۹
کی کنم سودا به نقد جان و دل کالای آه سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۶۷ - در مدح نظام الدین محمد بن علی
خورشید ببرج حمل آمد چو رخ یار اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۶
ناله من جان غم پرورد میداند که چیست اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۱
از روزگار تیره دلم بر غبار چند؟ فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۰
آئینه حق نما دل خسته ماست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۷
ای بگفته در دلم اسرارها
