امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۸۷
چه نقش بندی از اندیشه‌ای که بی عشق است
واعظ قزوینی : معمیات
شمارهٔ ۳
منفعل نرگس از نگاهت شد
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۱۸
پیش بردم در قمار عشق جانان باختن
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳۶
ای ذره ز خورشید توانی بگریز
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۰۲
دل مراد به گرد حصول می گردد
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۱۸
از همه آئینه پیدا آمده
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۵
ای روی تو رخشنده‌تر از قبلهٔ گبر
اوحدی مراغه‌ای : جام جم
در شفقت بر زیر دستان
مکن، ای خواجه، بر غلامان جور
شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰
خوش آن که صلای جام وحدت در داد
ملا احمد نراقی : باب چهارم
اهل فسق و معاصی
طایفه دوم: فرورفتگان به شهوات دنیویه، و غریقان لذات نفسانیه، و اهل فسق و معاصی اند و مغرورین از این طایفه بر چند نوعند:
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۳
هر روز به درد از تو نویدی دارم
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵۷
نمودی جلوه ای شیرین شمایل در خیال من
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۴
بلبل نالان ز شاخ چون دلشده ییست
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷۰
ای لبت شهر پر شکر کرده
رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۸۱ - در مدح اتسز
جهان ظفر پادشا بو المظفر
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۱
زاهدان را نرسد غیبت رندان کردن
رشیدالدین میبدی : ۴۲- سورة الشورى - مکیه
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: فَما أُوتِیتُمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ، هر چه شما را دادند از چیز، فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا آن ناپاینده است برسیدنى در زندگانى این جهان، وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏، و آنج بنزدیک اللَّه است، به است و پاینده‏تر، لِلَّذِینَ آمَنُوا، ایشان را که بگرویدند، وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ (۳۶) و بخداوند خویش پشتى میدارند.
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۳۱
دی گر بفزود عز دین عدل عمر
مجیرالدین بیلقانی : قصاید
شمارهٔ ۷
مساز حجره وحدت درین مضیق خراب
رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام‏
۱۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ کردار آدمى دو طرف دارد: یک طرف بدل پیوسته، آن را نیت گویند، و یک طرف بتن پیوسته، آن را عمل گویند.