سعدی : غزلیات
غزل ۵۷۰
هرگز نبود سرو به بالا که تو داری عطار نیشابوری : باب سی و ششم: در صفت چشم و ابروی معشوق
شمارهٔ ۱۸
گفتم: «کس را روی تو و موی تو نیست ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۹۸
میوه به صفاهان در و رامش به ری اندر سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۸
از چشم خود ای دلبر شایسته حذر کن واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱
راه پر خوف و اجل در پی و، منزل دور است عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۱۲
شمع آمد و گفت: عزّت من بنگر: عطار نیشابوری : بخش بیست و دوم
الحکایه و التمثیل
بپرسیدم ز پیری سال فرسود فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
تا از سر مرد عقل بیرون نشود مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
کاوه یا اسکندر؟
موج‌ها خوابیده‌اند، آرام و رام واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۲۹
یک ذره اعتماد نشاید بجاه کرد سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۷۸
پسران فلان سه بدبختند عطار نیشابوری : بخش دهم
الحکایه و التمثیل
یکی برخم نشست و خویش خم ساخت وحشی بافقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶ - در ستایش عبدالله خان اعتمادالدوله
سد زبان خواهم که سازم یک به یک گوهر نثار مولوی : دفتر سوم
بخش ۶۱ - بیمار شدن فرعون هم به وهم از تعظیم خلقان
سجدهٔ خلق از زن و از طفل و مرد واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۷۴
رفتم از خود، خویشتن را بسکه دزدیدم بخود عطار نیشابوری : باب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن
شمارهٔ ۱۵
مردی چه بود رند و مقامر بودن مولوی : دفتر دوم
بخش ۷۹ - اندیشیدن یکی از صحابه بانکار کی رسول چرا ستاری نمی‌کند
تا یکی یاری ز یاران رسول سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۸۶
نه نیکان را بد افتادست هرگز سهراب سپهری : مرگ رنگ
سراب
آفتاب است و، بیابان چه فراخ! عطار نیشابوری : باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق
شمارهٔ ۳۹
در دست جفای تو زبون است دلم