شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۸ - فی الفوائد المتفرقة فیما یتضمن الاشارة الی قوله تعالی ان الله یأمرکم أن تذبحوا بقرة
ابذلوا اروا حکم یا عاشقین مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۴۸
سحر است خیز ساقی بکن آنچه خوی داری فخرالدین عراقی : آغاز کتاب
درنعت محمد مصطفی صلی‌الله علیه و آله و سلم
نقل کن از وبال کفر به دین شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۶ - فی قطع العلائق و العزلة عن الخلایق
هر که را توفیق حق آمد دلیل آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۵
زآن صافی صوفی زآن درد صفا پرور فخرالدین عراقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷ - در مدح شیخ بهاء الدین زکریا ملتانی
می بیاور ساقیا، تا خویشتن را کم زنیم شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۲ - بسم الله الرحمن الرحیم
ایها اللاهی عن العهد القدیم نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۰
یک بلبل خوش نوا و صد انجمن است شیخ بهایی : دیوان اشعار
مستزاد
هرگز نرسیده‌ام من سوخته جان، شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵
ساقیا! بده جامی، زان شراب روحانی فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۸
آنجا که تویی عقل کجا در تو رسد؟ شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴
مضی فی غفلة عمری، کذلک یذهب الباقی اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۸
آوازه حسن تو گرفتست ممالک شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳
یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی شمس مغربی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
در روی پری رخان چو در مینگرم شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
شبی ز تیرگی دل سیاه گشت چنان عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۵۱
جان یک جام از خمخانۀ عشق نوش کرد و در مهامۀ شوق چنان گم شد که کس انگشت شناخت بروی نمی‌تواند نهاد و عقل در معرفت او بر کس نمی‌تواند گشاد چون مست عشق او بود او بود قُلِ الرُّوحُ مِنْ اَمْر رَبّی... او را مستی عشق بدین مرتبه رسانید و از همه برهانید زهی پیوندی که بواسطۀ عشق او را با او پدید آمده است اگر خواهی که بدانی در تأثیرش نگر که مرده زنده میکند عجب اگر او میکند بدین میکند و اگر این میکند بدو میکند و این عجب رمزیست از ادراک عقل بیرون. استادی خیاط عشق بنگر بصنعت رقعۀ حدوث بر دامن سرادق قدم می‌دوزد منْ اَمْر رَبّی... حرف تبعیض بیفکن که تجربه و تبعیض در عالم معنی نبود و آنچه با عالم خلق پیوندد الّا لَهُ الخَلقُ وَالْاَمْرُ... دارد او را از راه بردارد آنچه بماند اوست و این سر تأملی خواهد تا معلوم شود. شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷
پای امیدم، بیابان طلب گم کرده‌ای شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶
روی تو گل تازه و خط سبزهٔ نوخیز انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳
به بیل عشق تو دل گل ندارد
بخش ۸ - فی الفوائد المتفرقة فیما یتضمن الاشارة الی قوله تعالی ان الله یأمرکم أن تذبحوا بقرة
ابذلوا اروا حکم یا عاشقین مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۴۸
سحر است خیز ساقی بکن آنچه خوی داری فخرالدین عراقی : آغاز کتاب
درنعت محمد مصطفی صلی‌الله علیه و آله و سلم
نقل کن از وبال کفر به دین شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۶ - فی قطع العلائق و العزلة عن الخلایق
هر که را توفیق حق آمد دلیل آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۵
زآن صافی صوفی زآن درد صفا پرور فخرالدین عراقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷ - در مدح شیخ بهاء الدین زکریا ملتانی
می بیاور ساقیا، تا خویشتن را کم زنیم شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۲ - بسم الله الرحمن الرحیم
ایها اللاهی عن العهد القدیم نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۰
یک بلبل خوش نوا و صد انجمن است شیخ بهایی : دیوان اشعار
مستزاد
هرگز نرسیده‌ام من سوخته جان، شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵
ساقیا! بده جامی، زان شراب روحانی فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۸
آنجا که تویی عقل کجا در تو رسد؟ شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴
مضی فی غفلة عمری، کذلک یذهب الباقی اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۸
آوازه حسن تو گرفتست ممالک شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳
یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی شمس مغربی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
در روی پری رخان چو در مینگرم شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
شبی ز تیرگی دل سیاه گشت چنان عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۵۱
جان یک جام از خمخانۀ عشق نوش کرد و در مهامۀ شوق چنان گم شد که کس انگشت شناخت بروی نمی‌تواند نهاد و عقل در معرفت او بر کس نمی‌تواند گشاد چون مست عشق او بود او بود قُلِ الرُّوحُ مِنْ اَمْر رَبّی... او را مستی عشق بدین مرتبه رسانید و از همه برهانید زهی پیوندی که بواسطۀ عشق او را با او پدید آمده است اگر خواهی که بدانی در تأثیرش نگر که مرده زنده میکند عجب اگر او میکند بدین میکند و اگر این میکند بدو میکند و این عجب رمزیست از ادراک عقل بیرون. استادی خیاط عشق بنگر بصنعت رقعۀ حدوث بر دامن سرادق قدم می‌دوزد منْ اَمْر رَبّی... حرف تبعیض بیفکن که تجربه و تبعیض در عالم معنی نبود و آنچه با عالم خلق پیوندد الّا لَهُ الخَلقُ وَالْاَمْرُ... دارد او را از راه بردارد آنچه بماند اوست و این سر تأملی خواهد تا معلوم شود. شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷
پای امیدم، بیابان طلب گم کرده‌ای شیخ بهایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶
روی تو گل تازه و خط سبزهٔ نوخیز انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳
به بیل عشق تو دل گل ندارد
