ایرج میرزا : غزل ها
غزل شمارۀ ۸
چون خورم می در سرم سودایِ یار آید پدید اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۵
در باغ می از نیک و بد مردم مست سیدای نسفی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
صاحب جاها تویی رفیع الدرجات ایرج میرزا : غزل ها
غزل شمارۀ ۶
نشسته بودم و دیدم ز در بشیر آمد بلند اقبال : بخش چهارم
بخش ۴ - در شفقت با همسایگان
به همسایگان بذل وا حسان نما نیما یوشیج : مجموعه اشعار
شب است
شب است، رشیدالدین میبدی : ۸۸- سورة الغاشیة- مکیة
النوبة الثانیة
این سوره بیست و شش آیتست، هفتاد و دو کلمه، سیصد و سى حرف. جمله به مکه فرو آمد، آن را مکّى گویند. و درین سوره یک آیت منسوخ است: لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ منسوخ است بآیه سیف. ابى کعب روایت کند از مصطفى (ص) که گفت: «هر که این سوره برخواند اللَّه تعالى در قیامت شمار او آسان کند». ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۳
روزی که دلم شدی بخوبان مایل احمد شاملو : هوای تازه
تردید
او را به رؤیای بخارآلود و گنگِ شامگاهی دور، گویا دیده بودم من... نیما یوشیج : مجموعه اشعار
در شب تیره
در شب تیره چو گوری که کند شیطانی نیما یوشیج : مجموعه اشعار
چراغ
پیت پیت ... چراغ را نیما یوشیج : مجموعه اشعار
ری را
« ری را»...صدا می آید امشب محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۲
دوش گفتند سخنها ز زبان تو صریح جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱۵
از درد منال ای دل چون نیست تو را درمان ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۹
بگسل رسن از بیفسار عامه احمد شاملو : هوای تازه
احساس
سه دختر از جلوخانِ سرایی کهنه سیبی سُرخ پیشِ پایم افکندند احمد شاملو : هوای تازه
پشتِ ديوار
تلخیِ این اعتراف چه سوزاننده است که مردی گشن و خشمآگین حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۱۴
در بهاری که مرا بال و پرافشانی بود اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
پسر را گفت پیری خرقه بازی
پسر را گفت پیری خرقه بازی ایرج میرزا : قطعه ها
وفا
وفا در گل رخان عطر است در گل
غزل شمارۀ ۸
چون خورم می در سرم سودایِ یار آید پدید اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۵
در باغ می از نیک و بد مردم مست سیدای نسفی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
صاحب جاها تویی رفیع الدرجات ایرج میرزا : غزل ها
غزل شمارۀ ۶
نشسته بودم و دیدم ز در بشیر آمد بلند اقبال : بخش چهارم
بخش ۴ - در شفقت با همسایگان
به همسایگان بذل وا حسان نما نیما یوشیج : مجموعه اشعار
شب است
شب است، رشیدالدین میبدی : ۸۸- سورة الغاشیة- مکیة
النوبة الثانیة
این سوره بیست و شش آیتست، هفتاد و دو کلمه، سیصد و سى حرف. جمله به مکه فرو آمد، آن را مکّى گویند. و درین سوره یک آیت منسوخ است: لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ منسوخ است بآیه سیف. ابى کعب روایت کند از مصطفى (ص) که گفت: «هر که این سوره برخواند اللَّه تعالى در قیامت شمار او آسان کند». ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۳
روزی که دلم شدی بخوبان مایل احمد شاملو : هوای تازه
تردید
او را به رؤیای بخارآلود و گنگِ شامگاهی دور، گویا دیده بودم من... نیما یوشیج : مجموعه اشعار
در شب تیره
در شب تیره چو گوری که کند شیطانی نیما یوشیج : مجموعه اشعار
چراغ
پیت پیت ... چراغ را نیما یوشیج : مجموعه اشعار
ری را
« ری را»...صدا می آید امشب محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۲
دوش گفتند سخنها ز زبان تو صریح جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱۵
از درد منال ای دل چون نیست تو را درمان ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۹
بگسل رسن از بیفسار عامه احمد شاملو : هوای تازه
احساس
سه دختر از جلوخانِ سرایی کهنه سیبی سُرخ پیشِ پایم افکندند احمد شاملو : هوای تازه
پشتِ ديوار
تلخیِ این اعتراف چه سوزاننده است که مردی گشن و خشمآگین حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۱۴
در بهاری که مرا بال و پرافشانی بود اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
پسر را گفت پیری خرقه بازی
پسر را گفت پیری خرقه بازی ایرج میرزا : قطعه ها
وفا
وفا در گل رخان عطر است در گل