میرزاده عشقی : غزلیات و قصاید
شمارهٔ ۲۷ - خنده شاعر
من که خندم، نه بر اوضاع کنون می خندم سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
پاس گر می داشتم شب های تار خویش را سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
دست گیرید ساغر غم را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۵۷
یا رب توبه چرا شکستم؟ ترانه های کودکانه : بخش اول
کرم ابریشم
رو شاخه های درخت یه کرم ابریشمه نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۳۶ - گشودن اسکندر دز دربند را به دعای زاهد
بیا ساقی آن میکه ناز آورد نهج البلاغه : خطبه ها
ضرورت پند پذيرى از گذشتگان
<strong> و من كلام له عليهالسلام </strong> <strong> و فيه ينفر من الغفلة و ينبه إلى الفرار للّه </strong> رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۷ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: تِلْکَ الرُّسُلُ الآیة... میگوید آنک آن پیغامبران، آن سخن رسانان و بر رسالت من استواران، ما ایشان را فضل دادیم بر یکدیگر و افزونى دادیم در برترى بچیز چیز از فضائل، همه پیغامبران برتران از همه آدمیان، وانگه مرسلان مهینان از دیگران، وانگه اولو العزم ازیشان برتر از دیگران وانگه آدم بکرامت در خلقت، و نوح در اجابت دعوت، و ابراهیم در خلت، و داود در زبور و در آواز و ملک و نبوت، و سلیمان در سخن گفتن با مرغ و تسخیر با دو جن و شیاطین و ملک و علم و رسالت، و موسى در مناجات و مکالمت، و عیسى از مادر بىپدر و زنده در آسمان و کشتن دجال بآخر عهد، و محمد صلّى اللَّه علیه و آله و سلم بقرآن و بدیدار شب معراج و مهر نبوت و فردا بشفاعت. ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۴۳ - موشح بنام بدرالدوله سلطان بیگم
بوسه شیرین اگر زان لعلم ارزانی شود واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۰
سرو تو، خط کشد ورق نو بهار را عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۳۱
آن ماه که سجده بُرد انجم او را عطار نیشابوری : بخش شانزدهم
الحكایة و التمثیل
عیسی مریم بخواب افتاده بود نهج البلاغه : خطبه ها
بیان علت شروع جنگ صفین
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> و فيها يصف أصحابه بصفين حين طال منعهم له من قتال أهل الشام </strong> ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۷۳ - ایضاً له
با اهل خرد جهان به کین است عطار نیشابوری : باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه
شمارهٔ ۴
پروانه به شمع گفت: عیدِ تو خوش است خیام : ذرات گردنده [۷۳-۵۷]
رباعی ۵۹
ای پیرِ خردمند پِگَهْتر برخیز، سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۶
گریه را سرکرد چشمم باز طوفان کرد عشق سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۷ - در ستایش امیرانکیانو
بسی صورت بگردیدست عالم ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
هزار و سیصد و سی و سه سال کرده گذر میرزاده عشقی : غزلیات و قصاید
شمارهٔ ۷ - زندگی و مرگ من
گرسنه چون شیرم و برهنه چو شمشیر
شمارهٔ ۲۷ - خنده شاعر
من که خندم، نه بر اوضاع کنون می خندم سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
پاس گر می داشتم شب های تار خویش را سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
دست گیرید ساغر غم را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۵۷
یا رب توبه چرا شکستم؟ ترانه های کودکانه : بخش اول
کرم ابریشم
رو شاخه های درخت یه کرم ابریشمه نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۳۶ - گشودن اسکندر دز دربند را به دعای زاهد
بیا ساقی آن میکه ناز آورد نهج البلاغه : خطبه ها
ضرورت پند پذيرى از گذشتگان
<strong> و من كلام له عليهالسلام </strong> <strong> و فيه ينفر من الغفلة و ينبه إلى الفرار للّه </strong> رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۷ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: تِلْکَ الرُّسُلُ الآیة... میگوید آنک آن پیغامبران، آن سخن رسانان و بر رسالت من استواران، ما ایشان را فضل دادیم بر یکدیگر و افزونى دادیم در برترى بچیز چیز از فضائل، همه پیغامبران برتران از همه آدمیان، وانگه مرسلان مهینان از دیگران، وانگه اولو العزم ازیشان برتر از دیگران وانگه آدم بکرامت در خلقت، و نوح در اجابت دعوت، و ابراهیم در خلت، و داود در زبور و در آواز و ملک و نبوت، و سلیمان در سخن گفتن با مرغ و تسخیر با دو جن و شیاطین و ملک و علم و رسالت، و موسى در مناجات و مکالمت، و عیسى از مادر بىپدر و زنده در آسمان و کشتن دجال بآخر عهد، و محمد صلّى اللَّه علیه و آله و سلم بقرآن و بدیدار شب معراج و مهر نبوت و فردا بشفاعت. ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۴۳ - موشح بنام بدرالدوله سلطان بیگم
بوسه شیرین اگر زان لعلم ارزانی شود واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۰
سرو تو، خط کشد ورق نو بهار را عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۳۱
آن ماه که سجده بُرد انجم او را عطار نیشابوری : بخش شانزدهم
الحكایة و التمثیل
عیسی مریم بخواب افتاده بود نهج البلاغه : خطبه ها
بیان علت شروع جنگ صفین
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> و فيها يصف أصحابه بصفين حين طال منعهم له من قتال أهل الشام </strong> ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۷۳ - ایضاً له
با اهل خرد جهان به کین است عطار نیشابوری : باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه
شمارهٔ ۴
پروانه به شمع گفت: عیدِ تو خوش است خیام : ذرات گردنده [۷۳-۵۷]
رباعی ۵۹
ای پیرِ خردمند پِگَهْتر برخیز، سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۶
گریه را سرکرد چشمم باز طوفان کرد عشق سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۷ - در ستایش امیرانکیانو
بسی صورت بگردیدست عالم ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
هزار و سیصد و سی و سه سال کرده گذر میرزاده عشقی : غزلیات و قصاید
شمارهٔ ۷ - زندگی و مرگ من
گرسنه چون شیرم و برهنه چو شمشیر
