صغیر اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۲۷ - در مدح شهاب‌الثاقب حضرت مولی‌الموالی علی علیه‌السلام
فغان ز عشق که آسان نماید اول بار اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
ز بحر خود بجوی من گهر ده
ز بحر خود بجوی من گهر ده اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۱۲
از خوردن باده دوش حالم بگرفت رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۲۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ الآیة... ابو هریرة گفت اهل کتاب بزبان عبرى توریة مىخواندند و تفسیر آن با مسلمانان میگفتند بزبان تازى، رسول گفت لا تصدقوهم و لا تکذبوهم و قولوا آمَنَّا بِاللَّهِ گفت ایشان راست گوى مدارید و دروغ زن مگیرید راه ایمان شما آنست که گوئید آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْنا ایمان داریم باللّه و بآنچه فرو فرستادند بما، یعنى قرآن، و بآنچه ابراهیم را دادند. سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
فی مذمّة الدنیا واهانته و ترکه، من ترح فرح
مرد کو عاشق دوگانه بُوَد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸
این روزه چو غربال به بیزد جان را آذر بیگدلی : حکایات
شمارهٔ ۳۰ - حکایت
شنیدم برافروخت نیک اختری کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰
جوهر آمد جان و جسم ما عرض امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۶
حلقه‌های زلف جانان تا سراندر سرزده است صامت بروجردی : اشعار مصیبت
شمارهٔ ۸ - در مدح حضرت موسی بن جعفر(ع)
ای ز شور نشئه دنیای فانی سرگران اهلی شیرازی : صنف پنجم که چنگ است و کم بر است
صنف پنجم که چنگ است و کم بر است
ای آنکه غمت بجان دل سنگ زند کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
زین گرفتاری چه میجویی دلا آزاد باش مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷
این آتش عشق می‌پزاند ما را فیاض لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۳۳ - در منقبت امام علی‌النقی(ع)
ز شوخی نه در دیده آیی نه در بر اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۱۱
در صفّهٔ شاه دست یازی نبود کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۱
کجا رفتند یارانی که بودند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۹
ای طلعت نکوی تو نیکوتر از پری کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲
در خفا و در ملا دیدم خدا فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۲
گر سایه نداشت همره آن شمع یقین
شمارهٔ ۲۷ - در مدح شهاب‌الثاقب حضرت مولی‌الموالی علی علیه‌السلام
فغان ز عشق که آسان نماید اول بار اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
ز بحر خود بجوی من گهر ده
ز بحر خود بجوی من گهر ده اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۱۲
از خوردن باده دوش حالم بگرفت رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۲۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ الآیة... ابو هریرة گفت اهل کتاب بزبان عبرى توریة مىخواندند و تفسیر آن با مسلمانان میگفتند بزبان تازى، رسول گفت لا تصدقوهم و لا تکذبوهم و قولوا آمَنَّا بِاللَّهِ گفت ایشان راست گوى مدارید و دروغ زن مگیرید راه ایمان شما آنست که گوئید آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْنا ایمان داریم باللّه و بآنچه فرو فرستادند بما، یعنى قرآن، و بآنچه ابراهیم را دادند. سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
فی مذمّة الدنیا واهانته و ترکه، من ترح فرح
مرد کو عاشق دوگانه بُوَد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸
این روزه چو غربال به بیزد جان را آذر بیگدلی : حکایات
شمارهٔ ۳۰ - حکایت
شنیدم برافروخت نیک اختری کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰
جوهر آمد جان و جسم ما عرض امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۶
حلقه‌های زلف جانان تا سراندر سرزده است صامت بروجردی : اشعار مصیبت
شمارهٔ ۸ - در مدح حضرت موسی بن جعفر(ع)
ای ز شور نشئه دنیای فانی سرگران اهلی شیرازی : صنف پنجم که چنگ است و کم بر است
صنف پنجم که چنگ است و کم بر است
ای آنکه غمت بجان دل سنگ زند کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
آن دلربا که در دو جهانش نظیر نیست نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
زین گرفتاری چه میجویی دلا آزاد باش مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷
این آتش عشق می‌پزاند ما را فیاض لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۳۳ - در منقبت امام علی‌النقی(ع)
ز شوخی نه در دیده آیی نه در بر اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۱۱
در صفّهٔ شاه دست یازی نبود کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۱
کجا رفتند یارانی که بودند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۹
ای طلعت نکوی تو نیکوتر از پری کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲
در خفا و در ملا دیدم خدا فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۲
گر سایه نداشت همره آن شمع یقین
