رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۸ - النوبة الثانیة
قوله: وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ الْغَمامَ سدى و جماعت مفسران گفتند پس از آنک رب العالمین آن قوم را بپایان طور زنده گردانید، و توبه ایشان که گوساله پرستیدند قبول کرد، ایشان را فرمود که بزمین مقدسه روید. و ذلک فى قوله تعالى ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِی کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ. و زمین قدس و فلسطین و اریحاست. خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۰
ای که در عالم خوبی به لطافت علمی سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۸۳
در شیوه عشق صبر و زر می باید میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۲
بی‌رحم من از من سفر خویش نهان کرد الهامی کرمانشاهی : خیابان چهارم
بخش ۶۶ - سلاح نبرد خواستن امیر و خطاب او با جوشن
وزان پس به گنجور گفتا: برو شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲
در آینه ای گر چه نماید غیرت فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۲۱۰ - در مدح سلطان مسعود بن سلطان محمود گوید
خوشا عاشقی خاصه وقت جوانی ظهیرالدین فاریابی : مثنویات
شمارهٔ ۲
ای به رخ رشک ارغوان و سمن فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷
مشاطه تا به روی تو زلف دوتا نهاد فردوسی : داستان رستم و اسفندیار
بخش ۲۳
بدانگه که رزم یلان شد دراز مهدی اخوان ثالث : زمستان
آواز کَرَک
« بده ... بدبد ... چه امیدی؟ چه ایمانی؟» ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۶٧۵
ز هی سعادت من گر نسیم باد شمال اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
خدا آن ملتی را سروری داد
خدا آن ملتی را سروری داد سعدی : غزلیات
غزل ۳۱۱
متقلب درون جامه ناز رهی معیری : غزلها - جلد چهارم
ساغر خورشید
زلف و رخسار تو ره بر دل بیتاب زنند قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰ - ایضاً در ستایش شاهزا‌ه رضوان و ساده شجاع‌لسلطنه حسنعلی میرزا طاب ثراه فرماید
ای به از روز دگر هر روز کارت الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۲۱ - حمله ی دوم پسر شیر کردگار بر آن گروه روبه کردار
نیامد چو دیگر کسی رزمجوی حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
جهان در سایه خورشید عشق است خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۷
یار درد بی دلان را دید و تدبیری نکرد شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۱۷ - فی ذم من یتفاخر بتقرب الملوک مع أنه یزعم الانخراط فی سلک أهل السلوک
نان و حلوا چیست، دانی ای پسر؟
۸ - النوبة الثانیة
قوله: وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ الْغَمامَ سدى و جماعت مفسران گفتند پس از آنک رب العالمین آن قوم را بپایان طور زنده گردانید، و توبه ایشان که گوساله پرستیدند قبول کرد، ایشان را فرمود که بزمین مقدسه روید. و ذلک فى قوله تعالى ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِی کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ. و زمین قدس و فلسطین و اریحاست. خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۰
ای که در عالم خوبی به لطافت علمی سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۸۳
در شیوه عشق صبر و زر می باید میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۲
بی‌رحم من از من سفر خویش نهان کرد الهامی کرمانشاهی : خیابان چهارم
بخش ۶۶ - سلاح نبرد خواستن امیر و خطاب او با جوشن
وزان پس به گنجور گفتا: برو شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲
در آینه ای گر چه نماید غیرت فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۲۱۰ - در مدح سلطان مسعود بن سلطان محمود گوید
خوشا عاشقی خاصه وقت جوانی ظهیرالدین فاریابی : مثنویات
شمارهٔ ۲
ای به رخ رشک ارغوان و سمن فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷
مشاطه تا به روی تو زلف دوتا نهاد فردوسی : داستان رستم و اسفندیار
بخش ۲۳
بدانگه که رزم یلان شد دراز مهدی اخوان ثالث : زمستان
آواز کَرَک
« بده ... بدبد ... چه امیدی؟ چه ایمانی؟» ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۶٧۵
ز هی سعادت من گر نسیم باد شمال اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
خدا آن ملتی را سروری داد
خدا آن ملتی را سروری داد سعدی : غزلیات
غزل ۳۱۱
متقلب درون جامه ناز رهی معیری : غزلها - جلد چهارم
ساغر خورشید
زلف و رخسار تو ره بر دل بیتاب زنند قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰ - ایضاً در ستایش شاهزا‌ه رضوان و ساده شجاع‌لسلطنه حسنعلی میرزا طاب ثراه فرماید
ای به از روز دگر هر روز کارت الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۲۱ - حمله ی دوم پسر شیر کردگار بر آن گروه روبه کردار
نیامد چو دیگر کسی رزمجوی حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
جهان در سایه خورشید عشق است خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۷
یار درد بی دلان را دید و تدبیری نکرد شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۱۷ - فی ذم من یتفاخر بتقرب الملوک مع أنه یزعم الانخراط فی سلک أهل السلوک
نان و حلوا چیست، دانی ای پسر؟
