مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷۱
دو چیز نخواهد بد در هر دو جهان میدان عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۱۱
با جان چه کنم که عشق تو جانم بس عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۱۲
در پیش رخ تو آفتاب افسانهست خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۲۳۳
الهی به نشانت بینندگانیم به نامت زندگانیم، به فضلت شادانیم به مهرت نازانیم از جام مهر تو مست ماییم، به صید عشق تو در دام ماییم. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۳۵
دوش همه شب، دوش همه شب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۳۴
ز آهم بیستون سرچشمه سیماب می گردد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۶۴
ما همچو غنچه سر به گریبان کشیده ایم عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۸۰ - رزم شهریار با نقابدار سرخ پوش گوید
فکندند شمشیرها را ز چنگ حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۶
دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳۷
از رگ ابر هوا دسته سنبل شده است عطار نیشابوری : باب نوزدهم: در ترك تفرقه گفتن و جمعیت جستن
شمارهٔ ۱۵
پیوستن تو به یک به یک بسیاریست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۵۶
خواجه غلط کردهیی در روش یار من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۰۸
اگر نمی تپدم دل، ز آرمیدن نیست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۶
عید است و آخر گل و یاران در انتظار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۳
ذره ذره آفتاب عشق دردی خوار باد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۰
خوش آن که از دو جهان گشت بی نیاز اینجا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۴۲
نیست در دست مرا غیر دعا، خوش باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۷
رموز سرگذشت عاشقان گر دیدنی دارد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۶۴
هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۱۷
گل گفت که تا روی گشادند مرا
غزل شمارهٔ ۱۸۷۱
دو چیز نخواهد بد در هر دو جهان میدان عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۱۱
با جان چه کنم که عشق تو جانم بس عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۱۲
در پیش رخ تو آفتاب افسانهست خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۲۳۳
الهی به نشانت بینندگانیم به نامت زندگانیم، به فضلت شادانیم به مهرت نازانیم از جام مهر تو مست ماییم، به صید عشق تو در دام ماییم. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۳۵
دوش همه شب، دوش همه شب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۳۴
ز آهم بیستون سرچشمه سیماب می گردد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۶۴
ما همچو غنچه سر به گریبان کشیده ایم عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۸۰ - رزم شهریار با نقابدار سرخ پوش گوید
فکندند شمشیرها را ز چنگ حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۶
دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳۷
از رگ ابر هوا دسته سنبل شده است عطار نیشابوری : باب نوزدهم: در ترك تفرقه گفتن و جمعیت جستن
شمارهٔ ۱۵
پیوستن تو به یک به یک بسیاریست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۵۶
خواجه غلط کردهیی در روش یار من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۰۸
اگر نمی تپدم دل، ز آرمیدن نیست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۶
عید است و آخر گل و یاران در انتظار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۳
ذره ذره آفتاب عشق دردی خوار باد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۰
خوش آن که از دو جهان گشت بی نیاز اینجا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۴۲
نیست در دست مرا غیر دعا، خوش باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۷
رموز سرگذشت عاشقان گر دیدنی دارد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۶۴
هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۱۷
گل گفت که تا روی گشادند مرا
