قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۴
بر آسایش، مدار ننهاد کسی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۷
عمریست ندیده‌ایم گلزار ترا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۶
چون بر زبان حدیث خداترسی آوریم ؟
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۷
آسیمه سران بی‌نواییم هنوز
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۱۴
ز بانگ پست تو ای دل بلند گشت وجود
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۰
ارگ چه سیل فنا برد هر چه بود مرا
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۳۱
دی گر بفزود عز دین عدل عمر
اوحدالدین کرمانی : الباب العاشر: البهاریات
شمارهٔ ۳
شد زنده زمین مرده از لطف بهار
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۶
به ملک فتنه تا زلفش علم شد
ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۲۶ - نسب‌نامه بهار
منت خدای را که من از نسل برمکم
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۱
زشت کسی کو نشد مسخره یار خوب
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۲
محبوب من چه حاجت گفتن بود که کیست
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۳
آن کس که ز جان خود نترسد
ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت حاج واعظ قزوینی
شب آدینه هشتم آبان
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۵۲
کجا داغ جنون را قدر هر فرزانه می داند؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۱۵
به درد و داغ توان گشت کامیاب سخن
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۹
ز درد و داغ محبت سرشته اند مرا
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۶
هر کس شود اسیر تو بالا بلند شوخ
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۸
زبان هر هرزه درایی به جان رساند مرا
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۲۳
یا من یزید حسنک حقا تحیری