یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۲
زاهدم می دهد از سلسله زلف تو پندی
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۵
در دل سخت تو هر چند که جا نتوان کرد
مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۲۲
تا سر زلف تو شوریده و سرکش باشد
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
خوشا دمی که مرا دیده از غبار برآید
اوحدی مراغه‌ای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۴
خالی،که لبت همی بباراید ازو
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۹۳
دنباله دو خاطر خودرای خودم
اوحدی مراغه‌ای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸
از لعل تو کام دل و جان نتوان خواست
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۹
ندیده برده دل و دین ز کف جمال توام
سنایی غزنوی : الباب الثامن ذکرالسطان یستنزل‌الامان
یمدح السلطان الاعظم مالک رقاب الامم سلطان سلاطین العالم یمین‌الدّولة و امین‌الملّة کهف‌الاسلام والمسلمین ابا الحارث بهرامشاه‌بن مسعود نوّراللّٰه مضجعه
ای سنایی به گرد رضوان پوی
ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣۶ - وله ایضاً
میمون بود چو طلعت فرخ لقای تو
خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲
مرا وصلت به جانی برنیاید
یغمای جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۹
زین خر گله میش پوش افزون طلبان
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶
جانا دو ابروی تو هلالی خمیده است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۳
این لطف نگر که حق به موسی بنمود
اوحدالدین کرمانی : الباب التاسع: فی السفر و الوداع
شمارهٔ ۲۱
مدهوش تو را ترانه ای بس باشد
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۰
گفتم مستم گفت چنین پنداری
رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۵
نگاه دلکش و رفتار دلستان که تو داری
سنایی غزنوی : الباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب
یمدح الشیخ الامام جمال‌الدّین فخرالاسلام تاج الخطباء احمدبن محمّدالملقّب بالحذور
خلق از این خانه بر حذر باشد
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
دوستان با جگرِ تشنه رسید آب حیات
غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
گر گنج غمت در دل دیوانه نمی شد