یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۳ - به حاجی محمد اسمعیل طهرانی نوشته
مولای راستین حاجی محمد اسمعیل، به عصمت زهرا و حشمت مریم صلوات الله علیهما این روزگار دیرباز هرگز فراموش نبوده و نخواهی بود. با اینکه به علت ارتعاش بنان و اختلاج بصر و علت های دیگر یاسای نامه نگاری را نسبت به روزگار پیشین تخفیفی رایع داده ام و خامه و دفتر املا و انشاء را یک باره بر طاق فراموشی نهاده. گویا از جندق و سمنان چهار پنج طغرانامه دراز دامان و کوتاه فراویز به شما نگاشته باشم. ولی چون به حکم عزلت و ترک آمیزش از درنگ و شتاب روندگانم خبر نیست، غالب بر طاق تاخیر ماند و بی گناه در شرع مکاتیب آلوده تقصیر آمدم. اکنون جوانی که انتصابش با قبله گاهی میرزا ابراهیم معتمد نواب جلال الدین میرزا است راه اندیش بود، این دو حرف بر معبر حاضر و بادی نگارش رفت اگر جنبش او را به دارالملک ری تا رجعت از زیارت آستان علی بن جعفر سلام الله علیه درنگی رست یک دو سه رسایل طاقیه را با انظار عزیرت جفت خواهم ساخت و چنانچه او بدین تعجیل باشد و من بدین تعطیل، انشاء الله تعالی در صحبت راه پیمای دیگر ارسال تعلیقات بی ریب و تلفیفات تهی از ریا چشم سپار و گوش گزار خواهد افتاد. اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۵۹
تا دل زسر درد سری می دارَد شاه نعمتالله ولی : مثنویات
شمارهٔ ۱۸
یارم اگر ز سرش نقابی بسته صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱
عشقی که به سوز و ساز گردد جامی : تحفةالاحرار
بخش ۳۷ - حکایت زنده دلی که با مردگان انس گرفته بود و از زندگان فرار می نمود
زنده دلی از صف افسردگان کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۳۴ - و قال ایضاً یمدحه
درین جناب همایون که تا قیامت باد ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۲۰۰
با تو ای چرخ زنم به نیرو گرچه جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
در فراقت جز غمم کس پیش نیست ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۸
از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت ایرانشان : کوشنامه
بخش ۶۳ - خواندن شاه چین کوش پیل دندان را به نزد خویش
بیا تا برآیی هم اکنون به تخت جامی : دفتر سوم
بخش ۳۹ - حکایت سیاست یعقوب سلطان آن عوان شیرازی را
بود یعقوب بن حسن شاهی ابن یمین فَرومَدی : معمیات
شمارهٔ ۱۲ - چیستان
چیست آن دریا که دارد بر سر آتش قرار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۰
نیست یعقوب را چو تو پسری سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۴۷ - جنگ فرامرز با گلنگوی (و) گرفتار شدن به دست فرامرز در صف جنگ
فرامرز گفت این نبرد منست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۳
پیر عقل از ما به درد نان مقدم رفته است نهج البلاغه : حکمت ها
رابطه قدرت و حکومت با اندیشه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> صَوَابُ اَلرَّأْيِ بِالدُّوَلِ يُقْبِلُ بِإِقْبَالِهَا وَ يَذْهَبُ بِذَهَابِهَا آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰۷
چنان بطره لیلای خویش مفتونم شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵
در باغ خلافت نبی چار به است ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۸۶
ای برده فراق تو فراغ دل من امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۹
خور گوید کاشکی که زرین تنمی
شمارهٔ ۱۷۳ - به حاجی محمد اسمعیل طهرانی نوشته
مولای راستین حاجی محمد اسمعیل، به عصمت زهرا و حشمت مریم صلوات الله علیهما این روزگار دیرباز هرگز فراموش نبوده و نخواهی بود. با اینکه به علت ارتعاش بنان و اختلاج بصر و علت های دیگر یاسای نامه نگاری را نسبت به روزگار پیشین تخفیفی رایع داده ام و خامه و دفتر املا و انشاء را یک باره بر طاق فراموشی نهاده. گویا از جندق و سمنان چهار پنج طغرانامه دراز دامان و کوتاه فراویز به شما نگاشته باشم. ولی چون به حکم عزلت و ترک آمیزش از درنگ و شتاب روندگانم خبر نیست، غالب بر طاق تاخیر ماند و بی گناه در شرع مکاتیب آلوده تقصیر آمدم. اکنون جوانی که انتصابش با قبله گاهی میرزا ابراهیم معتمد نواب جلال الدین میرزا است راه اندیش بود، این دو حرف بر معبر حاضر و بادی نگارش رفت اگر جنبش او را به دارالملک ری تا رجعت از زیارت آستان علی بن جعفر سلام الله علیه درنگی رست یک دو سه رسایل طاقیه را با انظار عزیرت جفت خواهم ساخت و چنانچه او بدین تعجیل باشد و من بدین تعطیل، انشاء الله تعالی در صحبت راه پیمای دیگر ارسال تعلیقات بی ریب و تلفیفات تهی از ریا چشم سپار و گوش گزار خواهد افتاد. اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۵۹
تا دل زسر درد سری می دارَد شاه نعمتالله ولی : مثنویات
شمارهٔ ۱۸
یارم اگر ز سرش نقابی بسته صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱
عشقی که به سوز و ساز گردد جامی : تحفةالاحرار
بخش ۳۷ - حکایت زنده دلی که با مردگان انس گرفته بود و از زندگان فرار می نمود
زنده دلی از صف افسردگان کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۳۴ - و قال ایضاً یمدحه
درین جناب همایون که تا قیامت باد ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۲۰۰
با تو ای چرخ زنم به نیرو گرچه جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
در فراقت جز غمم کس پیش نیست ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۸
از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت ایرانشان : کوشنامه
بخش ۶۳ - خواندن شاه چین کوش پیل دندان را به نزد خویش
بیا تا برآیی هم اکنون به تخت جامی : دفتر سوم
بخش ۳۹ - حکایت سیاست یعقوب سلطان آن عوان شیرازی را
بود یعقوب بن حسن شاهی ابن یمین فَرومَدی : معمیات
شمارهٔ ۱۲ - چیستان
چیست آن دریا که دارد بر سر آتش قرار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۰
نیست یعقوب را چو تو پسری سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۴۷ - جنگ فرامرز با گلنگوی (و) گرفتار شدن به دست فرامرز در صف جنگ
فرامرز گفت این نبرد منست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۳
پیر عقل از ما به درد نان مقدم رفته است نهج البلاغه : حکمت ها
رابطه قدرت و حکومت با اندیشه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> صَوَابُ اَلرَّأْيِ بِالدُّوَلِ يُقْبِلُ بِإِقْبَالِهَا وَ يَذْهَبُ بِذَهَابِهَا آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰۷
چنان بطره لیلای خویش مفتونم شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵
در باغ خلافت نبی چار به است ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۸۶
ای برده فراق تو فراغ دل من امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۹
خور گوید کاشکی که زرین تنمی