اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۱۶
از صورت اگر چه طبع سرکش نشود محمد بن منور : فصل سیم - در کرامات وی در حیات و وفات
حکایت شمارهٔ ۱۰
از جدم شیخ الاسلام ابوسعد شیخ رحمه اللّه روایت کردند کی او گفت وقتی براهی بیرون شدیم با جمعی از درویشان، بارانی سخت بیامد، ما در پناهی شدیم چند شبانه روز و ستوران بیبرگ مانده بودند، یکبار از دل تنگی بر زفان من رفت این چیست کی میکنی؟ آن شب بخفتم شیخ را بخواب دیدم کی گفت ای بوسعد چنان سخن گفتن بچه کار آید، چندان گوی کی در شفاعت ما گنجد. بیدار شدم، توبه کردم و بسیار بگریستم. غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
گر به دنبال تو یک ناله ام از دل خیزد شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰۷
مرغ زیرک بین که یاهو میزند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۲
تنها نه جا به خلوت دلها گرفتهای امیر پازواری : هشتبیتیها
شمارهٔ ۲۷
دوستْ مرهْ هداشه کَمنْ جه دْمُویی سعدی : غزلیات
غزل ۵۸۶
به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقی ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۴
با خوش پسری بحسن چونشمع طراز سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳۱
خوش بود گر ز سر هر هوسی برخیزی سید حسن غزنوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
مهرش از دل همی گذر نکند مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۰
از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱
خورشید همی سجده برد قد ترا سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۲
ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
دور بادا چشم بد بگشود روی خوب را آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۳
تا چند نافه ریزی از آنزلف مشک بیز نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۱۲
چند از لب تو جانها مست شراب گردد خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۴ - فیلسوف اجل افضل الدین ساوی این قطعه را در آنوقت که خاقانی به رسالت سلطان ارسلان رفته بود بدو فرستاد
کسی که از پس احمد روا بود مرسل آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۷
هر که با موی و میان تو میانی دارد فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
تا خدمت ابناء بشر پیشه ماست فریدون مشیری : نوایی هماهنگ باران
شادی
غم دنیا نخواهد یافت پایان
شمارهٔ ۲۱۶
از صورت اگر چه طبع سرکش نشود محمد بن منور : فصل سیم - در کرامات وی در حیات و وفات
حکایت شمارهٔ ۱۰
از جدم شیخ الاسلام ابوسعد شیخ رحمه اللّه روایت کردند کی او گفت وقتی براهی بیرون شدیم با جمعی از درویشان، بارانی سخت بیامد، ما در پناهی شدیم چند شبانه روز و ستوران بیبرگ مانده بودند، یکبار از دل تنگی بر زفان من رفت این چیست کی میکنی؟ آن شب بخفتم شیخ را بخواب دیدم کی گفت ای بوسعد چنان سخن گفتن بچه کار آید، چندان گوی کی در شفاعت ما گنجد. بیدار شدم، توبه کردم و بسیار بگریستم. غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
گر به دنبال تو یک ناله ام از دل خیزد شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰۷
مرغ زیرک بین که یاهو میزند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۲
تنها نه جا به خلوت دلها گرفتهای امیر پازواری : هشتبیتیها
شمارهٔ ۲۷
دوستْ مرهْ هداشه کَمنْ جه دْمُویی سعدی : غزلیات
غزل ۵۸۶
به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقی ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۴
با خوش پسری بحسن چونشمع طراز سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳۱
خوش بود گر ز سر هر هوسی برخیزی سید حسن غزنوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
مهرش از دل همی گذر نکند مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۰
از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱
خورشید همی سجده برد قد ترا سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۲
ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
دور بادا چشم بد بگشود روی خوب را آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۳
تا چند نافه ریزی از آنزلف مشک بیز نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۱۲
چند از لب تو جانها مست شراب گردد خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۴ - فیلسوف اجل افضل الدین ساوی این قطعه را در آنوقت که خاقانی به رسالت سلطان ارسلان رفته بود بدو فرستاد
کسی که از پس احمد روا بود مرسل آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۷
هر که با موی و میان تو میانی دارد فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
تا خدمت ابناء بشر پیشه ماست فریدون مشیری : نوایی هماهنگ باران
شادی
غم دنیا نخواهد یافت پایان
