عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۴۲ - مدح سلطان محمود
شاه ابوالقاسم بن ناصر دین
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵۱
گر تو بنمی خسپی، بنشین تو که من خفتم
سعدالدین وراوینی : باب ششم
داستانِ بچّهٔ زاغ با زاغ
زروی گفت: شنیدم که زاغی را دختری بود پاکیزه خلقت که در جلوه‌گاهِ جمالِ خویش طاوس را خیره کردی و در پردهٔ تعزّز و آشیانهٔ تعذّر مهر نگینِ عذرتش این نقش داشتی :
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۶۳
سه تا چینّه کا داشتْمه خجیروُ خارکْ
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۹
دی چرخ که از بقا مبادش امید
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۱
دل مقید به شکرزار هوس نیست مرا
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۶
خیالی سد راه عبرت ماست
احمد شاملو : ابراهیم در آتش
برخاستن
چرا شبگیر می‌گرید؟
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٢٢
غم فرزند خوردن از جهل است
نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۴
چشم مستش به خواب می بینم
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۸ - در مدح منوچهر شروان شاه و شکایت اخستان شاه
در عجم کیست کو چو طفل عرب
الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۳۹ - آمدن ضرعه بن شریک به کشتن امام
گرفتی همی از زمین، گرم خاک
رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۷
به کار مشکل خود یاری از یاری نمی‌بینم
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۵۱
برد از من تاب، تاب سنبل گیسوی او
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳
یک نفس بی یاد جانان زندگانی مشکل است
سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۴
کار دنیا نیست چندان کار و باری، گو مباش
سوزنی سمرقندی : رباعیات
شمارهٔ ۳
آنگه که بدی نبود رخ مه را خویش
فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۸
در بزم قلندران قلاش
صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲
گر کاتب قدرت به سر من ننوشتی
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۸
گر اهل معرفتی هر چه بنگری خوبست