اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۲
زینگونه که عمر من درویش گذشت شاه نعمتالله ولی : مفردات
شمارهٔ ۴۵
بندهٔ او باش و سلطان همه جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۳
در فراق رخ یارم رگ جان می سوزد هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲
این تازه گل، که می رسد، از بوستان کیست؟ شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹ - حراج عشق
چو بستی در بروی من به کوی صبر رو کردم عطار نیشابوری : بخش بیست و هفتم
الحكایة و التمثیل
گاو ریشی بود در برزیگری واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۰
دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگردد عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
تمثیل قبول پند و نصیحت دادن شیخ نظام الدین حسن صفا فرزند خود را و در آئینه قابلیت آن فرزند تأثیر کردن و قبول نمودن او آنرا
بود شیخی همچو شبلی پارسا شاطرعباس صبوحی : غزلیات
خواب آلودگان
کی روا باشد که گردد عاشق غمخوار، خوار امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۳ - تتبع مخدوم
من بیدل که بهر قامت آن سیمتن میرم ملکالشعرای بهار : آیینۀ عبرت
بخش دوم - از اتابکان فارس تا نادرشاه افشار
هم اتابیکان به ملک فارس چتر افراشتند عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۹
ترسا بچهای شنگی زین نادره دلداری اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۳۵
گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۱
خود را به شمع او دلا در سوختن پروانه کن صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۱۲
دانی مراست از لب دلدار آرزو جویای تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۸۷
در راه وصالت ای بت کج کلهم ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۸ - خانهٔ آهن
یکی پادشا خانهزآهن بساخت واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۸
ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۳۹
چشم آگاه را به هیچ چیز گرو منه. شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۹
نقد گنج کنج دل از ما بجو
شمارهٔ ۱۱۲
زینگونه که عمر من درویش گذشت شاه نعمتالله ولی : مفردات
شمارهٔ ۴۵
بندهٔ او باش و سلطان همه جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۳
در فراق رخ یارم رگ جان می سوزد هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲
این تازه گل، که می رسد، از بوستان کیست؟ شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹ - حراج عشق
چو بستی در بروی من به کوی صبر رو کردم عطار نیشابوری : بخش بیست و هفتم
الحكایة و التمثیل
گاو ریشی بود در برزیگری واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۰
دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگردد عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
تمثیل قبول پند و نصیحت دادن شیخ نظام الدین حسن صفا فرزند خود را و در آئینه قابلیت آن فرزند تأثیر کردن و قبول نمودن او آنرا
بود شیخی همچو شبلی پارسا شاطرعباس صبوحی : غزلیات
خواب آلودگان
کی روا باشد که گردد عاشق غمخوار، خوار امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۳ - تتبع مخدوم
من بیدل که بهر قامت آن سیمتن میرم ملکالشعرای بهار : آیینۀ عبرت
بخش دوم - از اتابکان فارس تا نادرشاه افشار
هم اتابیکان به ملک فارس چتر افراشتند عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۹
ترسا بچهای شنگی زین نادره دلداری اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۳۵
گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۱
خود را به شمع او دلا در سوختن پروانه کن صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۱۲
دانی مراست از لب دلدار آرزو جویای تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۸۷
در راه وصالت ای بت کج کلهم ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۸ - خانهٔ آهن
یکی پادشا خانهزآهن بساخت واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۸
ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۳۹
چشم آگاه را به هیچ چیز گرو منه. شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۹
نقد گنج کنج دل از ما بجو
