سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۷۶
برو به گوهر
رُخصتْ هاده که من ته قربونْ بَئوئمْ
نَخْجیرِ شکارِته مُژگوُنْ بَئوئمْ
تیرِ مژه‌یِ پیشْ جهْ نشُون بَئوئمْ
شیدایِ شکارِ اَرْغووُنْ بَئوئمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۷۷
برو به گوهر
اسیرِ زلفِ عَنبرْاَفشونْ بئوئمْ
سییُو چشمونِ وَرْجهْ قربُونْ بَئوئمْ
آهویِ تنهْ سُنْبلستونْ بَئوئمْ
افتاده‌یِ ته چاهِ کَنْعونْ بَئوئمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۷۸
برو به گوهر
آشفته‌ی اون موی افشون بَووئمْ
من بلبل رخسار گُل‌گون بووئم
من عاشق ته قد و مییون بَووئمْ
قربون کمند گیسوان بَووئمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۷۹
برو به گوهر
مه دلْ همه خانهْ ته قربونْ بَووئمْ،
ته خوانِ کرمْ جهْ سیرِ نونْ بَووئمْ
ته وارنگهْ جارِ باغبونْ بَووئمْ،
تَرْسمّه نُوینمْ وُ قربُونْ بَووئمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۸۰
برو به گوهر
سوداییِ لَعلِ بَدخْشون بَووئمْ
نَرگسِ چشمونِ وَرْ قربُونْ بَووئمْ
باغِ بهشتْ ونهْ دَرْبونْ بَووئمْ
پیرونه سَری ونهْ جووُن بَووئمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۸۴
برو به گوهر
امیر گته: ماه دَه وُ چاره ته دیمْ
بی غنچه گِلْ اَوِّلْ بهارِهْ ته دیمْ
یا مَخْمِلِهْ یا شمسِ نِهاره ته دیمْ
یا یوسفِ مَصری یادگاره ته دیمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۸۶
برو به گوهر
هر سِوا که خوؤ در بییِهْ ما ته، ته دیمْ
ته زِلْفْ قیامتهْ، عَرِصاتِهْ، ته دیمْ
شیر و شکّر و قَند وُ نواته، ته دیمْ
امیر گنه: سی سَرْ صَلِواته، ته دیمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۸۸
برو به گوهر
حمّوم شونی دُوستْ، مره هَم بَوْ بییارِمْ
تاس وُ تَشت و نارِنْجْ به سَرِ دَستْ دارِمْ
کَمِنْ رِهْ گِلوُشورنی، مِنْ شه چِشْ مٰالِمْ
شایدْ کُوره چِشْ سُو بَکِنِهْ به عٰالِمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۸۹
برو به گوهر
عهدْ بکِرْدِمِهْ بی تُو نَرْگِسْ نکارِمْ،
اونْجه که نرگسْ بکارِنْ، کارْ ندارِمْ،
وَنُوشه نَچینِمْ، گِلْ‌رِهْ بُو نَکِنِمْ
دَسْتْ بهشته یارْرِهْ مِنْ رِجو نَکِنِمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹۱
برو به گوهر
دِلْ که با وِصالْ خو بکرد بُو اَندی تُومْ
کَیْ بونه تنه فُرقتْ بئیره آرُوم؟
هِچّی مسلمون‌ها نَکِفِهْ عِشقِ دُومْ
آتشْ زنّی هر کس که در بییه ته دُومْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹۶
برو به گوهر
میراث منه مهر و بفا وَرزییِنْ
نه عادته مه جان رِهْ جفا شَنییّنْ
مه پیشُونِه ته غمزهُ و نازْ کَشیینْ
ته شیوُولِهْ مه دِلْ‌رِهْ برا جنییّن
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹۹
برو به گوهر
امیر گنه: چی کالهْ رَحْمْ دارمه یارونْ!
دَرْشُو شَحْم و لَحْمْ، کَشِهْ چَمْ دارمه یارونْ!
دستْ زَمّهْ زِلْفِ خَمْ‌رِهْ، چَمْ دارمه یارونْ!
اونْ کانِ طلایِ احمرْ دارمه یارونْ!
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۰
برو به گوهر
من عاشِقِ اونْ زِلْفِمه، که خَمْ دارنه یارونْ!
بَشُورْدِهْ گِلُو، هِلا نَمْ دارنه یارونْ!
گاهی به ختا شُونِهْ، رَمْ دارنه یارون!
گاهی به ختنْ شُونِهْ، چَمْ دارنه یارون
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۳
برو به گوهر
امروزْ چَنْ روزهْ یاررِهْ ندیمه یارون!
اوُ مه دِ وری دیدهْ روَوُنه یارون!
طالعْ ندارمه،‌ای شهریارِ وارون!
مه لؤلؤ ره کَسْ شُورِهْ، بَوٰارِهْ بارون!
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۶
برو به گوهر
امیر گنه: دینِ عربْ دارمه یارون!
میلِ گشتْ شام وُ حلبْ دارمه یارون!
نیّت‌ره همینْ روز و شبْ دارمه یارون!
پروانه صفتْ، مَیلِ شبْ دارمه یارون!
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۸
برو به گوهر
چه فتْنوئه ته چشْ که نَشومَه خو من
ته فکر و خیال دَرْمه درازه شُو من
دیمْ باد اینه ته، نشیر مه مُونگه شُو من
چشْ باد اینه ته، برْمه کمّه هُوهُو من
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۹
برو به گوهر
وَرفِ گُله ره دیمه که لارْ ره وارن
وَرْف و گلْ تماشا کننْ تیمْ بکارنْ
وَنوشه ره وایی ویهارْ بوئه (بوو) یارن
زاغِ وَچهْ نَرْگسْ ره تکْ هائیتْ دارن
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱۰
برو به گوهر
دوستْ ره دیمه که آمِل کیچه وارن (آرن)
اونْ دیم وُ دستونْ رهْ به من کاشْ بیارن
مَرْدِمْ اَملْ گوئنْ وُ جانْ ره وازنْ
مه اَملْ اونجوئه که مرهْ خش‌ْ دارن
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱۴
برو به گوهر
ای ماهرخِ سروقدِ سیمین تَنْ!
ما یَرْجَحُ بالنّاس عَلیٰ وُلْدِ حَسَنْ؟
کاهاکَرْه‌ها هچّی هچّی تَنْ تَنْ تَنْ
سَنْ یَخْشی مَسِنْ، لیک مَسِنْ سَنْ سَنْ سَنْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱۵
برو به گوهر
ناتُومه ته مهره‌ورزی ره دلْ هَئیتنْ
نا بَتُومّه ته نومْ رهْ زبُونْ نَئیتنْ
نا بَتومّه این شهر دَیینْ، ناوریتن
نا بَتُومّه با هر سه چهار دَپیتن