سعدی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۸ - سیه گلیم
بر آن گلیم سیاهم حسد همی آید قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۵ - در مدحت جناب حاج میرزا آقاسی رحمه الله می‌فرماید
ز خلق خواجهٔ عالم ز رای مهتر دوران جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۸۵
در درد بمردیم و به درمان نرسیدیم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۶
دوش چون در شکن طرهٔ شب چین دادند فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۸۹
یا حسن ما اجلاک فی عینی و فی بصری جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۸ - نعت اول منبی از تقدم حقیقت وی بر همه حقایق امکانی به حسب مرتبه و وجود روحانی صلی الله علیه و سلم
اختر برج شرف کاینات نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۴ - متفرقه
گفتم آید چو شوم پیر دل از زلف تو باز مولوی : ترجیعات
نوزدهم
ای خواب به روز همدمانم سعدی : غزلیات
غزل ۲۷
بسیار سالها به سر خاک ما رود میرزاده عشقی : مثنویات
شمارهٔ ۹ - در نکوهش نوع بشر
به پندار دانای مغرب زمین فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵
دوشم انیس خلوت گرمابه یار شد مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۸ - تتمهٔ قصهٔ مفلس
گفت قاضی مفلسی را وانما آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
پیرانه سر هوای جوانی بسر مراست آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۸
دور از تو شبی در اثر زاری ها مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۶۲
آن میوه توئی که نادر ایامی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۲
چراغ چشم دل آن دلربا بر افروزد قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶
چه شیرین گفت خسرو این عبارت ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۲
نگه کن زده صف دو انبوه لشکر سهراب سپهری : شرق اندوه
پادمه
می رویید. در جنگل ، خاموشی رویا بود. سهراب سپهری : شرق اندوه
پاراه
نه تو می پایی، و نه کوه. میوه این باغ: اندوه، اندوه.
قطعه شمارهٔ ۱۸ - سیه گلیم
بر آن گلیم سیاهم حسد همی آید قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۵ - در مدحت جناب حاج میرزا آقاسی رحمه الله می‌فرماید
ز خلق خواجهٔ عالم ز رای مهتر دوران جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۸۵
در درد بمردیم و به درمان نرسیدیم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۶
دوش چون در شکن طرهٔ شب چین دادند فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۸۹
یا حسن ما اجلاک فی عینی و فی بصری جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۸ - نعت اول منبی از تقدم حقیقت وی بر همه حقایق امکانی به حسب مرتبه و وجود روحانی صلی الله علیه و سلم
اختر برج شرف کاینات نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۴ - متفرقه
گفتم آید چو شوم پیر دل از زلف تو باز مولوی : ترجیعات
نوزدهم
ای خواب به روز همدمانم سعدی : غزلیات
غزل ۲۷
بسیار سالها به سر خاک ما رود میرزاده عشقی : مثنویات
شمارهٔ ۹ - در نکوهش نوع بشر
به پندار دانای مغرب زمین فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵
دوشم انیس خلوت گرمابه یار شد مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۸ - تتمهٔ قصهٔ مفلس
گفت قاضی مفلسی را وانما آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
پیرانه سر هوای جوانی بسر مراست آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۸
دور از تو شبی در اثر زاری ها مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۶۲
آن میوه توئی که نادر ایامی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۲
چراغ چشم دل آن دلربا بر افروزد قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶
چه شیرین گفت خسرو این عبارت ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۲
نگه کن زده صف دو انبوه لشکر سهراب سپهری : شرق اندوه
پادمه
می رویید. در جنگل ، خاموشی رویا بود. سهراب سپهری : شرق اندوه
پاراه
نه تو می پایی، و نه کوه. میوه این باغ: اندوه، اندوه.
