سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴
از می طرب افزاید و مردی خیزد فردوسی : داستان هفتخوان اسفندیار
بخش ۱۳
چو ماه از بر تخت سیمین نشست قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
دوش رندی خلوتی خوش خالی از اغیار داشت فردوسی : داستان رستم و اسفندیار
بخش ۱۲
بفرمود کاسپ سیه زین کنید فخرالدین عراقی : فصل دهم
مثنوی
عکس هر مویت، ای بت رعنا نصرالله منشی : مقدمهٔ نصرالله منشی
بخش ۲ - در فضیلت پیامبر اسلام
درود و سلام و تحیت وصلوات ایزدی بر ذات معظم و روح مقدس مصطفی و اصحاب و اتباع و یاران و اشیاع او باد، درودی که امداد آن به امتداد روزگار متصل باشد، نسیم آن خاک از کلبه برآرد، ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما. جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۴
بس که جانم ز تمنّای رخ یار بسوخت حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۶۴
گر چه از دست غمت حال پریشان دارم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۰
برروی ما چوصبح نه‌رنگی شکسته است امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۷
برسرکوی تو فریاد که از راه وفا اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱۲
اول ز عاشقان بوفا یاد میکنی کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۲
چون دست افق گلوی پروین گیرد عطار نیشابوری : بخش دوم
المقالة الثانیة
پسر گفتش گر این شهوت نباشد سهراب سپهری : شرق اندوه
تراو
در آ، که کران را برچیدم، خاک زمان رفتم، آب نگر پاشیدم. حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
۱۳۰ غزل جا مانده اینجا از حزین دلفگار ما نهج البلاغه : نامه ها
به معاویه در بیان عوامل هلاکت دین و دنیا
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى معاوية </strong> فَإِنَّ اَلْبَغْيَ وَ اَلزُّورَ يُوتِغَانِ اَلْمَرْءَ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ وَ يُبْدِيَانِ خَلَلَهُ عِنْدَ مَنْ يَعِيبُهُ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّكَ غَيْرُ مُدْرِكٍ مَا قُضِيَ فَوَاتُهُ وَ قَدْ رَامَ أَقْوَامٌ أَمْراً بِغَيْرِ اَلْحَقِّ فَتَأَلَّوْا عَلَى اَللَّهِ فَأَكْذَبَهُمْ حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۸
بود تا چند در دل حسرت آن خوش بر و دوشم ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۳۶ - گل سرخ
دوش زندانبان بگشاد در و با من گفت کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
دل و جان تا رهند از بند بگشا زلف مشکین را اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۸۱
در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد
رباعی شمارهٔ ۱۴
از می طرب افزاید و مردی خیزد فردوسی : داستان هفتخوان اسفندیار
بخش ۱۳
چو ماه از بر تخت سیمین نشست قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
دوش رندی خلوتی خوش خالی از اغیار داشت فردوسی : داستان رستم و اسفندیار
بخش ۱۲
بفرمود کاسپ سیه زین کنید فخرالدین عراقی : فصل دهم
مثنوی
عکس هر مویت، ای بت رعنا نصرالله منشی : مقدمهٔ نصرالله منشی
بخش ۲ - در فضیلت پیامبر اسلام
درود و سلام و تحیت وصلوات ایزدی بر ذات معظم و روح مقدس مصطفی و اصحاب و اتباع و یاران و اشیاع او باد، درودی که امداد آن به امتداد روزگار متصل باشد، نسیم آن خاک از کلبه برآرد، ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما. جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۴
بس که جانم ز تمنّای رخ یار بسوخت حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۶۴
گر چه از دست غمت حال پریشان دارم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۰
برروی ما چوصبح نه‌رنگی شکسته است امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۷
برسرکوی تو فریاد که از راه وفا اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱۲
اول ز عاشقان بوفا یاد میکنی کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۲
چون دست افق گلوی پروین گیرد عطار نیشابوری : بخش دوم
المقالة الثانیة
پسر گفتش گر این شهوت نباشد سهراب سپهری : شرق اندوه
تراو
در آ، که کران را برچیدم، خاک زمان رفتم، آب نگر پاشیدم. حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
۱۳۰ غزل جا مانده اینجا از حزین دلفگار ما نهج البلاغه : نامه ها
به معاویه در بیان عوامل هلاکت دین و دنیا
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى معاوية </strong> فَإِنَّ اَلْبَغْيَ وَ اَلزُّورَ يُوتِغَانِ اَلْمَرْءَ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ وَ يُبْدِيَانِ خَلَلَهُ عِنْدَ مَنْ يَعِيبُهُ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّكَ غَيْرُ مُدْرِكٍ مَا قُضِيَ فَوَاتُهُ وَ قَدْ رَامَ أَقْوَامٌ أَمْراً بِغَيْرِ اَلْحَقِّ فَتَأَلَّوْا عَلَى اَللَّهِ فَأَكْذَبَهُمْ حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۸
بود تا چند در دل حسرت آن خوش بر و دوشم ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۳۶ - گل سرخ
دوش زندانبان بگشاد در و با من گفت کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
دل و جان تا رهند از بند بگشا زلف مشکین را اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۸۱
در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد
