صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۱۵
در خلق خوبش خلق نکو ممتحن است الهامی کرمانشاهی : خیابان دوم
بخش ۷۲ - نیایش ناظم کتاب با حضرت عباس و خواستن حاجت خود را از آنجناب
گرانمایه فرزند حیدر تویی مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۱۳۳ - ای خروس
ای خروس ایچ ندانم چه کسی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۰
تا تو رفتی صحن گلشن کشت آفت دیده است انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
یار با من چون سر یاری نداشت هاتف اصفهانی : ماده تاریخ‌ها
شمارهٔ ۸
شکرلله که جهان را ز قدوم جامی : لیلی و مجنون
بخش ۱۶ - نامه نوشتن لیلی به مجنون
آن بانوی حجلهٔ نکویی سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۹۹ - طلب کردن فرامرز،همایون را
سپهبد دو پرمایه مرد دلیر رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
ز خلق تا اثر و از جهان نشانی هست ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۸
مکر و حسد را ز دل آوار کن اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۵
درمان درد دوری آن یار می‌کنم سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۵
دوش چون در تتق غیب بخوابانیدم امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۶
چشم تو خورد باده و من در خمار از آن واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۴
کاهید ز عشق تو تن و جان ما را قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۵
استرم را اگر فرستادی عطار نیشابوری : باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم
شمارهٔ ۱۹
قومی که زمین به یک زمان بگرفتند فضولی : دیوان اشعار فارسی
مقدمهٔ دیوان فارسی
الله الله! چه خزانه‌ای است معانی که از ابتداء خلقت اشیاء، اصحاب شرایع و اهوا به اختلاف مذاهب و آرا، در احکام صواب و خطا، به مراد و مدعا از آن صرف می‌نمایند. و چه سلکی است کلام که دُرهای آن خزانه را دانه دانه چنان به سلسلهٔ ضبط کشیده که هیچ معنی بی آن صورتی نمیگیرد و اتمام نمی‌پذیرد. ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۹۵
در جهان تا کریم و مکرم بود قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۹
حدیث شام هجر از بلبل طرف چمن بشنو سنایی غزنوی : الباب الخامس فی فضیلة العلم، ذکر العلم اربح لانّ فضله ارجح
فی الجاهل و یظن العالم
رافضی را عوام در تف کین
شمارهٔ ۱۵
در خلق خوبش خلق نکو ممتحن است الهامی کرمانشاهی : خیابان دوم
بخش ۷۲ - نیایش ناظم کتاب با حضرت عباس و خواستن حاجت خود را از آنجناب
گرانمایه فرزند حیدر تویی مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۱۳۳ - ای خروس
ای خروس ایچ ندانم چه کسی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۰
تا تو رفتی صحن گلشن کشت آفت دیده است انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
یار با من چون سر یاری نداشت هاتف اصفهانی : ماده تاریخ‌ها
شمارهٔ ۸
شکرلله که جهان را ز قدوم جامی : لیلی و مجنون
بخش ۱۶ - نامه نوشتن لیلی به مجنون
آن بانوی حجلهٔ نکویی سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۹۹ - طلب کردن فرامرز،همایون را
سپهبد دو پرمایه مرد دلیر رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
ز خلق تا اثر و از جهان نشانی هست ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۸
مکر و حسد را ز دل آوار کن اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۵
درمان درد دوری آن یار می‌کنم سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۵
دوش چون در تتق غیب بخوابانیدم امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۶
چشم تو خورد باده و من در خمار از آن واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۴
کاهید ز عشق تو تن و جان ما را قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۵
استرم را اگر فرستادی عطار نیشابوری : باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم
شمارهٔ ۱۹
قومی که زمین به یک زمان بگرفتند فضولی : دیوان اشعار فارسی
مقدمهٔ دیوان فارسی
الله الله! چه خزانه‌ای است معانی که از ابتداء خلقت اشیاء، اصحاب شرایع و اهوا به اختلاف مذاهب و آرا، در احکام صواب و خطا، به مراد و مدعا از آن صرف می‌نمایند. و چه سلکی است کلام که دُرهای آن خزانه را دانه دانه چنان به سلسلهٔ ضبط کشیده که هیچ معنی بی آن صورتی نمیگیرد و اتمام نمی‌پذیرد. ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۹۵
در جهان تا کریم و مکرم بود قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۹
حدیث شام هجر از بلبل طرف چمن بشنو سنایی غزنوی : الباب الخامس فی فضیلة العلم، ذکر العلم اربح لانّ فضله ارجح
فی الجاهل و یظن العالم
رافضی را عوام در تف کین
