شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۰
دل آینه دار حضرت اوست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۸ - در هجا گوید
می‌نبینی که روزگار چه کرد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۴
تا که سودای خیالش در سُویدا جا گرفت انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۷ - در مدح ملک‌الوزرا بدرالدین طوطی بک‌بن مسعودبن علی
طوطی ای آنکه ز انصاف تو هر نیم‌شبی عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۸۵
نگفتن و نشنودن زبان و گوش من است عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۶۴ - رباعی
آن جسم پیاله بین بجان آبستن حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۵۸
گر برون آیی و برقع بگشایی ز جمال شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۷
در دلم غیر او نمی‌گنجد اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۱۰
نقاش ازل چو نقش ما انشا کرد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۱۰۷ - الرحیم
رحیم اسمیست کز وی می‌شود خاص میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰
این خانه که پیوسته در او جوش و خروش است رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۱ - النوبة الثانیة
بدانک سوره الکهف جمله به مکّه فرو آمد مگر یک آیت که به مدینه فرو آمد: «وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ» الآیة... و جمله سورت شش هزار و سیصد و شصت حرفست، و هزار و پانصد و هفتاد و نه کلمه، و صد و ده آیت. مسعود سعد سلمان : مسمطات
شمارهٔ ۳ - مدح ملک ارسلان
روی بهار تازه همه پرنگار بین قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۵۷ - در مدح ابوالحسن علی لشگری
ای دلارام و دل آشوب و دلاویز پسر انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴ - در مذمت فرمان‌برداری از زن
کرا عقل باشد زبر دست شهوت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۲
نشستم تا مگر ماهی برآید صفای اصفهانی : مسمطات
مسمط بهاریه در نعت حضرت حجه عصر عجل الله تعالی فرجه
شد وقت آنکه باز بانوار یاسمین میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
هر سر که به سودای طلب باختنی نیست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۳ - در شکایت زمانه
خطابی با فلک کردم که از راه جفا کشتی قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۷
کرده تا عشق تو چون نقش قدم پامالم
دوبیتی شمارهٔ ۳۰
دل آینه دار حضرت اوست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۸ - در هجا گوید
می‌نبینی که روزگار چه کرد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۴
تا که سودای خیالش در سُویدا جا گرفت انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۷ - در مدح ملک‌الوزرا بدرالدین طوطی بک‌بن مسعودبن علی
طوطی ای آنکه ز انصاف تو هر نیم‌شبی عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۸۵
نگفتن و نشنودن زبان و گوش من است عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۶۴ - رباعی
آن جسم پیاله بین بجان آبستن حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۵۸
گر برون آیی و برقع بگشایی ز جمال شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۷
در دلم غیر او نمی‌گنجد اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۱۰
نقاش ازل چو نقش ما انشا کرد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۱۰۷ - الرحیم
رحیم اسمیست کز وی می‌شود خاص میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰
این خانه که پیوسته در او جوش و خروش است رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۱ - النوبة الثانیة
بدانک سوره الکهف جمله به مکّه فرو آمد مگر یک آیت که به مدینه فرو آمد: «وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ» الآیة... و جمله سورت شش هزار و سیصد و شصت حرفست، و هزار و پانصد و هفتاد و نه کلمه، و صد و ده آیت. مسعود سعد سلمان : مسمطات
شمارهٔ ۳ - مدح ملک ارسلان
روی بهار تازه همه پرنگار بین قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۵۷ - در مدح ابوالحسن علی لشگری
ای دلارام و دل آشوب و دلاویز پسر انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴ - در مذمت فرمان‌برداری از زن
کرا عقل باشد زبر دست شهوت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۲
نشستم تا مگر ماهی برآید صفای اصفهانی : مسمطات
مسمط بهاریه در نعت حضرت حجه عصر عجل الله تعالی فرجه
شد وقت آنکه باز بانوار یاسمین میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
هر سر که به سودای طلب باختنی نیست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۳ - در شکایت زمانه
خطابی با فلک کردم که از راه جفا کشتی قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۷
کرده تا عشق تو چون نقش قدم پامالم
