ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳۳
جهان را نیست جز مردم شکاری رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱
خوشا بادی که با آن باد گرد کوی یار آید خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۰
در یک سخن آن همه عتیبش بین آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۷ - در مدح صباحی
چون انجمن سپهر از انجم واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۵۳
صفحه هر برگ این گلشن بود رویی به تو اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۳۳
شادی طلبی برو گدای همه باش امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۲۶
جانها به باد داد که دایم شکسته باد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۷
دلدار رفت و کام دل ما روا نکرد رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
بعد عمری کاری پسر می بینمت سنایی غزنوی : الباب الثامن ذکرالسطان یستنزل‌الامان
در تعهّد علمای دیندار
علما جز امین دین نبوند صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۶
کنون که نام من از سلک دوستان نبری حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۶۵
جانا میاموز، فارغ نشستن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۵۱
از وصل صدف گهر گریزان است امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۹۰
درین غم که مبادا گره به تار بود رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۳۹ - در مدح ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی
بدیع شعر تو ، ای صابر بن اسمعیل امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۱
منم و قامت آن لب بر وای خواجه مؤذن امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۷
روز عید ست به من ده می نابی چو گلاب امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۳
بسی شب با مهی بودم کجا شد آن همه شبها آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲۶
شهر بیدار از آن مردم خواب آلوده امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۱
ای طبیب از ما گذر درمان درد مام جوی