اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۰۳
فرمان فرمان اگر فرستی شاید خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۵
بوسه گه آسمان نعل سمند تو باد ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۴۱
چه حلقه هاست بدان زلف تابدار اندر میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۳
در گلشن ایجادم اگر خار توام مسعود سعد سلمان : مثنویات
شمارهٔ ۱۷ - صفت اسفندیار چنگی
چنگ اسفندیار چنگی باز واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۳۴
برده است از بس بفکر آن نگار جانیم میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۹
بیروی تو آرام ندارم هرگز سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۴
دیشب که نگار دلستان می‌رقصید امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۷۷
خرد و صبر سر خویش گرفتند و شدند امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۷۸
نسیما آن گل شبگیر چون است؟ شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۷
به کام دل رسیدم باز امروز فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۹۸
نی همین صد روزن از تیر تو بر جسم من است ملک‌الشعرای بهار : مسمطات
سعدی
سعدیا چون تو کجا نادره گفتاری هست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲۷
لب تر نکرده از می هستی پیاله ام مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۲
می‌آ ید یار و چون شکر میخندد امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳ - اختراع
ز عشق هست به دل بار صد هزار مرا قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۹۱ - در مدح ابوالخلیل جعفر
همیشه بد بود اندوه و درد فرقت یار غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۵۰ - فصل (درجات درویشان)
بدان که درجات درویشان متفاوت است. بشر حاف می گوید که ایشان بر سه درجه اند: یکی آن که نخواهند و اگر دهند نستانند و این قوم با روحانیون در علّیین باشند. و دیگر آن که نخواهد و اگر دهند بستانند و این با مقربان در فردوس باشد. و سوم آن که خواهد، ولکن به ضرورت خواهد و این از اصحاب الیمین باشد. نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
زانجا که نگاهش بمن افتاد رود قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۷۵ - در مدح ابوالخلیل جعفر و امیر مملان
دگر فکار نباشد دلم ز هجر نگار
شمارهٔ ۱۰۳
فرمان فرمان اگر فرستی شاید خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۵
بوسه گه آسمان نعل سمند تو باد ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۴۱
چه حلقه هاست بدان زلف تابدار اندر میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۳
در گلشن ایجادم اگر خار توام مسعود سعد سلمان : مثنویات
شمارهٔ ۱۷ - صفت اسفندیار چنگی
چنگ اسفندیار چنگی باز واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۳۴
برده است از بس بفکر آن نگار جانیم میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۹
بیروی تو آرام ندارم هرگز سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۴
دیشب که نگار دلستان می‌رقصید امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۷۷
خرد و صبر سر خویش گرفتند و شدند امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۷۸
نسیما آن گل شبگیر چون است؟ شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۷
به کام دل رسیدم باز امروز فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۹۸
نی همین صد روزن از تیر تو بر جسم من است ملک‌الشعرای بهار : مسمطات
سعدی
سعدیا چون تو کجا نادره گفتاری هست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲۷
لب تر نکرده از می هستی پیاله ام مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۲
می‌آ ید یار و چون شکر میخندد امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳ - اختراع
ز عشق هست به دل بار صد هزار مرا قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۹۱ - در مدح ابوالخلیل جعفر
همیشه بد بود اندوه و درد فرقت یار غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۵۰ - فصل (درجات درویشان)
بدان که درجات درویشان متفاوت است. بشر حاف می گوید که ایشان بر سه درجه اند: یکی آن که نخواهند و اگر دهند نستانند و این قوم با روحانیون در علّیین باشند. و دیگر آن که نخواهد و اگر دهند بستانند و این با مقربان در فردوس باشد. و سوم آن که خواهد، ولکن به ضرورت خواهد و این از اصحاب الیمین باشد. نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
زانجا که نگاهش بمن افتاد رود قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۷۵ - در مدح ابوالخلیل جعفر و امیر مملان
دگر فکار نباشد دلم ز هجر نگار
