میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۲
در وصف تو خلق دو جهان از آغاز میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲
شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده بود قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۷
گر یافتهای حقیقت عالم را قائم مقام فراهانی : نامههای فارسی
شمارهٔ ۱۱۲ - نامة ای است از قائم مقام به فرزندش
فرزندی محمد بداند: که صاحت مهربان ابوالفتح خان دام اجلاله بتوسط نورچشمی محمدصادق خواهش فرموده بودند که با من در خلوت مکالمه نمایند. آن فرزند از خدم کثیرالسعادت صاحبی استدعا نماید که فردا شب قدمی رنجه فرمایند. اطاق خلوت حاضر؛ کرسی و بخاری موجود است. نظر را بگو: کمالالدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۷۰ - وله ایضا
شب من روز در کنار گرفت ترکی شیرازی : فصل پنجم - قطعهها و تکبیتیها
شمارهٔ ۶۸ - راست گویم
آدمی را در این سراچهٔ دهر کسایی مروزی : ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت
شمارهٔ ۴۹
دلی را کز هوا جستن چو مرغ اندر هوا یابی سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۷
ز بیتابی گریزانست جان دردمند ما سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۱
چو بیرون از چمن آن سرو یکتا گرد می آید امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵ - در طور خواجه
در جام جم بریز شراب مغانه را اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۲
زد جامه چاک و سینه صافی چو مه نمود قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۷
دل آشفته دارم، چشم پر خون خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۵
نیت من نکوست در حق دوست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۶۳
یاد باد آن کز تبسم فیض عامی داشتی خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۳
سپهر مکارم صفی کز صفاتش اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۲۴
ای دیده به عیب خویش نابینایی خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۲ - در مرثیه امام ناصر الدین ابراهیم باکوئی
از مرگ براهیم که علامهٔ دین بود عطار نیشابوری : باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا
شمارهٔ ۲۲
اول باری پشت به آفاق آور مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۱۱۳ - به ابوالفرج رونی نویسد
ای خواجه بوالفرج نکنی یاد من کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۵
شادیّ زمانه عاشق طبع منست
شمارهٔ ۱۹۲
در وصف تو خلق دو جهان از آغاز میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲
شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده بود قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۷
گر یافتهای حقیقت عالم را قائم مقام فراهانی : نامههای فارسی
شمارهٔ ۱۱۲ - نامة ای است از قائم مقام به فرزندش
فرزندی محمد بداند: که صاحت مهربان ابوالفتح خان دام اجلاله بتوسط نورچشمی محمدصادق خواهش فرموده بودند که با من در خلوت مکالمه نمایند. آن فرزند از خدم کثیرالسعادت صاحبی استدعا نماید که فردا شب قدمی رنجه فرمایند. اطاق خلوت حاضر؛ کرسی و بخاری موجود است. نظر را بگو: کمالالدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۷۰ - وله ایضا
شب من روز در کنار گرفت ترکی شیرازی : فصل پنجم - قطعهها و تکبیتیها
شمارهٔ ۶۸ - راست گویم
آدمی را در این سراچهٔ دهر کسایی مروزی : ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت
شمارهٔ ۴۹
دلی را کز هوا جستن چو مرغ اندر هوا یابی سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۷
ز بیتابی گریزانست جان دردمند ما سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۱
چو بیرون از چمن آن سرو یکتا گرد می آید امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵ - در طور خواجه
در جام جم بریز شراب مغانه را اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۲
زد جامه چاک و سینه صافی چو مه نمود قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۷
دل آشفته دارم، چشم پر خون خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۵
نیت من نکوست در حق دوست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۶۳
یاد باد آن کز تبسم فیض عامی داشتی خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۳
سپهر مکارم صفی کز صفاتش اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۲۴
ای دیده به عیب خویش نابینایی خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۲ - در مرثیه امام ناصر الدین ابراهیم باکوئی
از مرگ براهیم که علامهٔ دین بود عطار نیشابوری : باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا
شمارهٔ ۲۲
اول باری پشت به آفاق آور مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۱۱۳ - به ابوالفرج رونی نویسد
ای خواجه بوالفرج نکنی یاد من کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۵
شادیّ زمانه عاشق طبع منست