طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰
کدام شب که فغانم بآسمان نرسد
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۹
گر از همه عاشقان وفا دیدی
سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۷
نه طریق دوستان است و نه شرط مهربانی
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۶
ای میرآب بگشا آن چشمهٔ روان را
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۵
ای کز تو همه جفا وفا شد
فصیحی هروی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - تعزل
از جان نتوان ساخت ز تو در یتیمی
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۰
ای عشق که جمله از تو شادند
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۱۴
تا نسوزد، عود در مجمر ندارد آدمی
اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۶۸
حرف شمع رخ او دوش در این خانه گذشت
صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
بر عارض تو خط، چو پراکنده می شود
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
ای گل روی تو برده رونق گلزارها
عطار نیشابوری : باب بیست و یكم: در كار با حق گذاشتن و همه از او دیدن
شمارهٔ ۱۵
عالم چو زکاف و نون توان آوردن
سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱
چند رنجانی نگارا این دل مشتاق را
رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب
پاره ۲۰
رسیدند زی شهر چندان فراز
ابوالفضل بیهقی : مجلد هشتم
بخش ۳۳ - هزیمت لشکر سلطانی
و نماز دیگر روز سه‌شنبه بیست و یکم شعبان ملطّفه‌یی رسید از منهی که با لشکر منصور بود که «ترکمانان را بشکستند به نخست دفعت‌ که مقدّمه لشکر بدیشان رسید، چنانکه حاجت نیامد بقلب‌ و میمنه‌ میسره‌، و قریب هفتصد و هشتصد سر در وقت ببریدند و بسیار مردم دستگیر کردند و بسیار غنیمت یافتند.» در وقت که خبر برسید، فرّاشان ببشارت بخانه‌های محتشمان رفتند و این خبر بدادند و بسیار چیز یافتند.
جامی : سلامان و ابسال
بخش ۴ - حکایت آن غلام نخوت کیش که به واسطه مکنت خواجه خویش از محنت قحط و تنگسالی بی باک بود و لاابالی
در دیار مصر قحطی خاست سخت
انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰
صبر با عشق بس نمی‌آید
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۸
خوشا آن دل که تا جان باشدش اندوهگین باشد
نظامی گنجوی : لیلی و مجنون
بخش ۳۹ - آگاهی مجنون از وفات مادر
چون شاهسوار چرخ گردان
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۷۹
چون غنچه نشکفته درین باغ غمین باش