عبارات مورد جستجو در ۱۰۷۶۰ گوهر پیدا شد:
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۸۷
رو ای غم و اندیشه خطا می‌گوئی
از کان وفا چرا جفا می‌گوئی
هر کودک را گر از جفا ترسانند
من پیر شدم در این مرا می‌گوئی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۹۴
سرمستم و سرمستم و سرمست کسی
می خوردم و می خوردم و از دست کسی
همچون قدحم شکست وانگه پرکرد
آخر ز گزاف نیست اشکست کسی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۰۸
غم را دیدم گرفته جام دردی
گفتم که غما خبر بود رخ زردی
گفتا چکنم که شادیی آوردی
بازار مرا خراب و کاسد کردی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۰۹
غمهای مرا همه بناغم داری
واندر غم خود همچو بناغم داری
گویی که تراام و چرا غم داری
ترسم که نباشی و چراغم داری
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۱۸
گر درد دلم به نقش پیدا بودی
هر ذره ز غم سیاه سیما بودی
ور راه به سوی گوهر ما بودی
هر قطره ز جوش همچو دریا بودی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۵۶
من با تو چنین سوخته خرمن تا کی
وز ما تو چنین کشیده دامن تا کی
این کار به کام دشمنانم تا چند
من در غم تو، تو فارغ از من تا کی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۷۴
نی گفت که پای من به گل بود بسی
ناگاه بریدند سرم در هوسی
نه زخم گران بخوردم از دست خسی
معذورم دار اگر بنالم نفسی
فرخی سیستانی : قطعات (گزیدهٔ ناقص)
قطعه شمارهٔ ۶
ندهم دل به دست تو ندهم
گر به تو دل دهم ز تو نرهم
کوی تو جایگاه فتنه شده‌ست
بر سر کوی تو قدم ننهم
دوستان از فراق تو شکهند
من همی از وصال تو شکهم
گر من لابه ساز چرب سخن
چه بسی لابه‌ها به دل ندهم
سخت بسیار حیله باید کرد
تا ز دست تو سنگدل بجهم
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۱۰
در شب تاریک برداری نقاب از روی خویش
مرد نابینا ببیند بازیابد راه را
طاقت پنجاه روزم نیست تا بینم ترا
دلبرا شاها ازین پنجه بیفگن آه را
پنج و پنجاهم نباید هم کنون خواهم ترا
اعجمی‌ام می‌ندانم من بن و بنگاه را
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۴۲
خوبتر اندر جهان ازین چه بود کار
دوست بر دوست رفت و یار بر یار
آن همه اندوه بود و این همه شادی
آن همه گفتار بود و این همه کردار
دوست بر دوست رفت یار بر یار
خوشتر ازین هیچ در جهان نبود کار
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰
نخل ما را ثمری نیست به جز گرد ملال
طعمهٔ خاک شود هر که فشاند ما را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴
چو تخم سوخته کز ابر تازه شد داغش
ز باده شد غم و اندوه بیشتر ما را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲
شبنم نکرد داغ دل لاله را علاج
نتوان به گریه شست خط سرنوشت را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۳
این زمان در زیر بار کوه منت می‌روم
من که می‌دزدیدم از دست نوازش دوش را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴
کسی به موی نیاویخته است خرمن گل
غم میان تو دارد به پیچ و تاب مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۵
جنون به بادیه پرورده چون سراب مرا
سواد شهر بود آیهٔ عذاب مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۶
به دامان قیامت پاک نتوان کرد خون من
همین جا پاک کن ای سنگدل با خود حسابم را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲
گر چه چون آبله بر هر کف پا بوسه زدم
رهروی نیست درین راه که نشکست مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴
همه شب قافلهٔ نالهٔ من در راه است
گر چه فریادرسی همچو جرس نیست مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۷
گر چه چون سرو تماشاگه اهل نظرم
از جهان جز گره دل ثمری نیست مرا