سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۶
برو به گوهر
تا چند حزین اسیر ماتم شده ای؟
با خلق زمانه از چه همدم شده ای؟
چون یار موافقی ندیدی، ز چه رو
در بند منافقان عالم شده ای؟
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۸
برو به گوهر
تا ناله، درفش کاویانی نکنی
در کشور دهر، قهرمانی نکنی
گر جان طلبند، منت از بخت بدار
در مسلخ عشق، سخت جانی نکنی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۹
برو به گوهر
آشفتهٔ دور روزگارم ساقی
درماندهٔ محنت خمارم ساقی
شرمندهٔ دست رعشه دارم ساقی
جامی به لب تشنه بدارم ساقی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۰
برو به گوهر
رفتند ز بزم، میگساران ساقی
من مانده ام از گران خماران ساقی
چون لاله در انتظارِ ابرِ کف توست
داغ جگر سینه فگاران ساقی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۱
برو به گوهر
بشکن قدح سپهر دون ای ساقی
می نیست درین جام نگون ای ساقی
مُردم ز خمار، بادهٔ ناب کجاست؟
تا چند توان کشید خون ای ساقی؟
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۲
برو به گوهر
صحراست ز سبزه، سبزفام ای ساقی
کار از گل و مل شود تمام ای ساقی
گو چرخ نگردد به مراد دل ما
کافیست به ما، گردش جام ای ساقی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۶
برو به گوهر
ای دوست چراغ چشم بیدار تویی
معشوق تویی، عاشق دیدار تویی
آشوب جهان، فتنهٔ بازار تویی
خود یوسف مصریّ و خریدار تویی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۷
برو به گوهر
شوق ار به دیارت نرساند نرسی
در صفهٔ بارت نرساند، نرسی
در حضرت دوست غیر را راه نبود
گر عشق به یارت نرساند نرسی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۸
برو به گوهر
هم درد و دوای دل افگار تویی
عاشق تویی و عشق تویی، یار تویی
پرگار تویی، نقطه تویی، دایره تو
یعنی که ز هر پرده، پدیدار تویی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۰
برو به گوهر
چون باد صبا، سبک عنانی نکنی
با زاغ و زغن، هم آشیانی نکنی
ای سرمه، به خاک تا توان یکسان شد
زنهار، به دیده ها گرانی نکنی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۱
برو به گوهر
آلودهٔ زهد کرده ام دامانی
وجّهت مِنَ المسجدِ نحو الحانِ
ما رخت ز کوی نیکنامی بردیم
نستودِعُکُم معاشر الاخوانِ
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۲
برو به گوهر
زاهد، از عشق، دین به افسون نبری
روی ورع از میکده، گلگون نبری
تر ساخته‌ای دامن تقوا از می
زبن آب، گلیم زهد بیرون نبری
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۴
برو به گوهر
امروز دل است، زیر بار عجبی
دارد نفس صبح، غبار عجبی
کوتاهی قصه دیدم از عمر دراز
در گردش چرخ اوا روزگار عجبی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۵
برو به گوهر
از می، لب غنچه گشت گلگون ساقی
چون لاله نشسته ایم در خون ساقی
اقبال تو می دهد ز ادبار نجات
تنگ آمدم از نکبت افیون ساقی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۶
برو به گوهر
ای آنکه به لافگاه دعوی چستی
واندر طلب گوهر عرفان سستی
تا دریابی که در گره داری هیچ
کاش آنچه سپرده ای به خود، می جستی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۷
برو به گوهر
خاموش حزین که گفتنی ها گفتی
با مثقب کلک خویش درها سفتی
اکنون خود را به کوی آزادان کش
خاری بودی، غنچه شدی، بشکفتی
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۳
برو به گوهر
سرتاسر آفاق، حزین گردیدی
وز دیدهٔ دید، دیدنی ها دیدی
اکنون خود را به کوی آزادان کش
تا چند اسیر بیمی و امّیدی
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۲
برو به گوهر
شرار آتش دل، شبنم است باغ مرا
نفس چو گرم کشم، تر کند دماغ مرا
نگاه مست تو، دل را به هوش نگذارد
به خون توبه نشانده ست می، ایاغ مرا
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۴
برو به گوهر
نمی داند دل آگاه، در دنیا فراغت را
به خاطر ریشهٔ غفلت، رگ خواب است راحت را
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۵
برو به گوهر
سلطان همّتم، ز جهان شسته دست را
چون سیل، پشت پا زده ام خاک پست را
انصاف، کار محتسب روزگار نیست
یکسان کند معامله، هشیار و مست را
مشکل که پر کند ز تهی کاسگی حزین
این مشت خاک، دیده دنیاپرست را