مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۷۱
گر باد بر آن زلف پریشان زندت قاسم انوار : رباعیات
شمارهٔ ۱۹
معشوقه بهر صفت که آید بظهور مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۷۰
گر آه کنم آه بدین قانع نیست سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۶
چو ماندم (من) زسلطان جهان دور مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۹
گر آتش دل نیست پس این دود چراست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰۳
سودای تو هر شب کشدم بر سر کوئی حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۸
ساقی می عارفانه ات کو؟ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۸
قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
گر آفتاب فقر و فنا جلوه گر شود مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۷
عمریست که جان بنده بی‌خویشتن است لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۱۰۲ - به شاهد لغت چیستان، بمعنی اغلوطه پرسیدنی که بعربی لغز گویند
اگر این چیستان تو بگشایی قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۱
تا کی گویی فلانی این گوهر سفت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۶
عقل آمد و پند عاشقان پیش گرفت آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵۳
مطرب از راستی نوا سر کن مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۵
عشقی نه به اندازهٔ ما در سر ماست باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷
هر نقش که بر تختهٔ هستی پیداست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۵
پیش چنین جمال جان بخش چون نمیرم؟ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۴
عشقی که از او وجود بی‌جان میزیست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۳
عشق تو در اطراف گیائی میتاخت سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۱۸ - شمشیرگر
آن بت شمشیرگر ما را به خود همدم نکرد