ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۴۱
رخ تو دخلی به مه ندارد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۹
دوری ز برادر منافق بهتر
عطار نیشابوری : باب پنجاهم: در ختم كتاب
شمارهٔ ۴
بگذشت ز فرق دو جهان گوهر ما
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۸
دست و دل ما هرچه تهی‌تر خوشتر
نصرالله منشی : باب الزاهد وابن عرس
بخش ۴
زاهد بدین اشارت حالی انتباهی یافت، و بیش ذکر آن بر زبان نراند، تا مدت حمل سپری شد. الحق پسری زیبا صورت مقبول طلعت آمد. شادیها کردند و نذرها بوفا رسانید. چون مدت ملالت زن بگذشت خواست که بحمامی رود، پسر را بپدر سپرد و برفت. ساعتی بود معتمد پادشاه روزگار باستدعای زاهد آمد. تاخیر ممکن نگشت؛ و در خانه راسوی داشتند که با ایشان یکجا بودی و بهرنوع از وی فراغی حاصل شمردندی، او را با پسر بگذاشت و برفت. چندانکه او غایب شد ماری روی بمهد کودک نهاد تا اورا هلاک کند. راسو مار را بکشت و پسر را خلاص داد. چون زاهد بازآمد راسو در خون غلطیده پیش او باز دوید. زاهد پنداشت که آن خون پسر است، بیهوش گشت و پیش از تعرف کار و تتبع حال عصا را در راسو گرفت و سرش بکوفت. چون در خانه آمد پسر را بسلامت یافت و مار را ریزه ریزه دید. لختی بر دل کوفت و مدهوش وار پشت بدیوار بازگشت و روی و سینه می‌خراشید:
حزین لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۴۴ - قصیده در پند و اندرز
ای دل لباس عاریتی از جهان مخواه
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۷
در نوبت عشق چشم باشد در بار
عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
گفتار جنید دربارهٔ خوشدلی
سایلی بنشست در پیش جنید
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۶
در مصطبه‌ها گر دو خرابات نگر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۵
در خاک در وفای آن سیمین بر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۴
در باغ در نیامدم گرد آور
سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۱۵۶ - نی نواز
نی نواز امرد که باشد آه و افغان مشربش
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۳
خورشید همی زرد شود بر دیوار
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۶۳
چون به حد کوفه باز آیند حاج از بادیه
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۲
خواهی بستان حلقهٔ مستان بنگر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۱
چون دید رخ زرد من آن شهره نگار
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۹۰
چون بت رخ تست بت‌پرستی خوشتر
اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۵۱
گر حکم جهان زیر نگین داشتمی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۸۹
چون از رخ یار دور گشتم به بهار
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۱۳
ما توبه را به طاعت پیمانه برده‌ایم