ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - شرافت استغنا و قطع طمع
ضد صفت طمع، «استغنا» و بی نیازی از مردم است و این از جمله فضائلی است که باعث قرب به پروردگار جهان می شود، زیرا که هر که قطع طمع از غیر خدا نمود خدا او را دوست دارد و غنای حقیقی عبارت از آن است. نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۱
زهی نام تو سر دفتر کتاب نکته دانی را انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۷
ای دل چو غم نوت دهد چرخ کهن فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۰
قدم از بار محنت برنخیزد سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۴ - در بیان آنکه ظاهر آدم محسوس است و مجسم، مقامش هم لایق او باشد محسوس و مجسم و روح را که معنوی است و بیچون مقامش هم معنوی و بیچون باشد. آسمان و زمین خانۀ اجسام است و عالم بیچون که اصل هستیهاست مقام ارواح است پس این عالم آخر باشد و عالم آخرت سرا از آن جهت پیغامبر علیه السلام جسم را مرکب خواند که نفسک مطیتک فارفق بها پس عیسی علیه السلام بر این صورت نرفته باشد بر آسمانی رفته باشد که آن بر این حاکم است و آن آسمان انوار و صفات خداست. و در تقریر آنکه شرط است دوبار زائیدن آدمی را یکی از مادر و بار دیگر از تن و هستی خود. تن مثال بیضه است گوهر آدمی باید که در این بیضه مرغی شود از گرمی عشق و از تن بیرون آید و در جهان جاویدان جان که عالم لامکان است پران شود که اگر مرغ ایمان او از هستی او نزاید حک
مصطفی گفت تن بود مرکب صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۲
زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۶
چون نرقصد جانم از شادی که جانانم تویی اهلی شیرازی : ساقینامهٔ رباعی
شمارهٔ ۶۶
ساقی تو بحسن صورتی خرمن گل حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹
یار آنقدر، به حسن بنازید و ناز کرد اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴
اضطراب دل به من گفت آمدنهای تو را ملا احمد نراقی : باب چهارم
حقیقت دنیا در حق بندگان
و اما حقیقت دنیا در حق بندگان عبارت است از آنچه پیش از مردان از برای ایشان حاصل می شود و آنچه را بعد از مردن بیابند آن آخرت است پس هر چه پیش از مردن از برای بنده در آن بهره و حظی و غرضی و لذتی است آن دنیاست در حق او و از برای او دو نوع علاقه به آن چیز است یکی علاقه دل، که دوستی آن است و دیگری گرفتاری بدن، که مشغول شدن به اصلاح و تربیت آن است، تا استیفای حظ خود را از آن کند. صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۶۵
چسان در حلقه آغوش گیرم شوخ چشمی را نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۶۸
ای ختم همه امام گردیده چو نون فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹
لب شیرین تبسّم خندة سحرآفرین دارد انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۶
اندیشهٔ انتقام چون جزم کنیم اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
داغ بر دل می گذارم روز و شب اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۱
ز تاب اینکه به رویت نقاب نزدیک است نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش حفظ دوست
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> أَعْجَزُ اَلنَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اِكْتِسَابِ اَلْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ سنایی غزنوی : طریق التحقیق
والذین جاهدوافینا لنهدینهم سبلنا، صدق الله‌
راه جستن زتو هدایت از او کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
چون تو میدانی ز درد ما مپرس