افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۴
یار ما، برماه از عنبر نقاب انداخته افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۷
شود آیا که ز ما حرف وفا گوش کنی افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۲
داری ز چمن گر هوس حلقه دامی افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
ای بی وفا که عمری سازیم با جفایت نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۶ - همچنین در جواب او
تا که رختم ببر جامه بران خواهد بود امام سجاد علیهالسلام : رساله حقوق
حق كوچكترها
وأما حق الصغير فرحمته و تثقيفه و تعليمه و العفوعنه و السترعليه و الرفق به و المعونة له والسترعلى جرائر حداثته فإنه سبب للتوبة والمداراة له وترك مماحكته فإن ذلك أدنى لرشده فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱
از دشمنم چه بیم که با دوست هم دمم عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۲۹
گل گفت: منم فتاده صد کار امروز ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۵۳ - ماده تاریخ حاج آقا محسن عراقی
حجت الاسلام کهف الحق ملا ذالمسلمین احمد شاملو : باغ آینه
غروبِ «سيارود»
میچکد سمفونیِ شب نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳ - شیخ سعدی فرماید
خرما نتوان خورد ازین خارکه کشتیم فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۴۸
الا ای که دلها نهان میربائی واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۳۸ - تاریخ جلوس شاه صفی
از شاه صفی گشت مزین چو سریر جامی : تحفةالاحرار
بخش ۳۷ - حکایت زنده دلی که با مردگان انس گرفته بود و از زندگان فرار می نمود
زنده دلی از صف افسردگان ایرانشان : کوشنامه
بخش ۱۴۰ - برگزیدن آتبین فرارنگ را
فرع را فرستاد نزدیک شاه سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۲۸ - در بیان آنکه بعضی اولیاء مشهوراند و بعضی مستور مرتبۀ مستوران بلندتر است از مرتبۀ مشهوران و از این سبب مشایخ بزرگ سرآمده همواره در تمنا و آرزوی آن بودهاند که از آن مستوران یکی را بیابند. و انبیاء نیز همچنین آرزو داشتند، حکایت موسی و خضر علیهما السلام درقرآن مذکور است. و ندا کردن مصطفی علیه السلام از سر صدق و عشق که واشوقاه الی لقاء اخوانی و بتضرع و ابتهال طلبیدن از حق تعالی ملاقات خاصی را و فرمودن حق تعالی که خاصی از خواص بر تو خواهد آمدن و گفتن مصطفی علیه السلام با عایشه رضی اللّه عنها که یکی از خاصان حق بر در ما خواهد آمدن و لیکن اگر اتفاقاً من در خانه نباشم او را بنوازش و دلداری در خانه بنشان تا آمدن من. و اگر این معنی متعذر شود و مقبول نیفتد، باری حلیۀ صورت او را بقدر امکان ضبط
اولیای میانه مشهوراند عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۷۸
مرا در دل این بود رای و گمان عطار نیشابوری : باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن
شمارهٔ ۱
دنیا که برای ره گذر باید داشت عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۲۲
حسن از طلب نگاه ما بسته لب است جیحون یزدی : قصاید
شمارهٔ ۸۶ - وله
گرچه عید آمده نیکوی و بنازم سر او
شمارهٔ ۱۸۴
یار ما، برماه از عنبر نقاب انداخته افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۷
شود آیا که ز ما حرف وفا گوش کنی افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۲
داری ز چمن گر هوس حلقه دامی افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
ای بی وفا که عمری سازیم با جفایت نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۶ - همچنین در جواب او
تا که رختم ببر جامه بران خواهد بود امام سجاد علیهالسلام : رساله حقوق
حق كوچكترها
وأما حق الصغير فرحمته و تثقيفه و تعليمه و العفوعنه و السترعليه و الرفق به و المعونة له والسترعلى جرائر حداثته فإنه سبب للتوبة والمداراة له وترك مماحكته فإن ذلك أدنى لرشده فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱
از دشمنم چه بیم که با دوست هم دمم عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۲۹
گل گفت: منم فتاده صد کار امروز ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۵۳ - ماده تاریخ حاج آقا محسن عراقی
حجت الاسلام کهف الحق ملا ذالمسلمین احمد شاملو : باغ آینه
غروبِ «سيارود»
میچکد سمفونیِ شب نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳ - شیخ سعدی فرماید
خرما نتوان خورد ازین خارکه کشتیم فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۴۸
الا ای که دلها نهان میربائی واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۳۸ - تاریخ جلوس شاه صفی
از شاه صفی گشت مزین چو سریر جامی : تحفةالاحرار
بخش ۳۷ - حکایت زنده دلی که با مردگان انس گرفته بود و از زندگان فرار می نمود
زنده دلی از صف افسردگان ایرانشان : کوشنامه
بخش ۱۴۰ - برگزیدن آتبین فرارنگ را
فرع را فرستاد نزدیک شاه سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۲۸ - در بیان آنکه بعضی اولیاء مشهوراند و بعضی مستور مرتبۀ مستوران بلندتر است از مرتبۀ مشهوران و از این سبب مشایخ بزرگ سرآمده همواره در تمنا و آرزوی آن بودهاند که از آن مستوران یکی را بیابند. و انبیاء نیز همچنین آرزو داشتند، حکایت موسی و خضر علیهما السلام درقرآن مذکور است. و ندا کردن مصطفی علیه السلام از سر صدق و عشق که واشوقاه الی لقاء اخوانی و بتضرع و ابتهال طلبیدن از حق تعالی ملاقات خاصی را و فرمودن حق تعالی که خاصی از خواص بر تو خواهد آمدن و گفتن مصطفی علیه السلام با عایشه رضی اللّه عنها که یکی از خاصان حق بر در ما خواهد آمدن و لیکن اگر اتفاقاً من در خانه نباشم او را بنوازش و دلداری در خانه بنشان تا آمدن من. و اگر این معنی متعذر شود و مقبول نیفتد، باری حلیۀ صورت او را بقدر امکان ضبط
اولیای میانه مشهوراند عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۷۸
مرا در دل این بود رای و گمان عطار نیشابوری : باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن
شمارهٔ ۱
دنیا که برای ره گذر باید داشت عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۲۲
حسن از طلب نگاه ما بسته لب است جیحون یزدی : قصاید
شمارهٔ ۸۶ - وله
گرچه عید آمده نیکوی و بنازم سر او
