عبارات مورد جستجو در ۱۰۷۶۰ گوهر پیدا شد:
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۶
از عمر به تنگم چو خلافت ز . . .
عمرم شب هجریست که ناید به سحر
این کار مرا فتاده کز جور جهان
نه رای اقامت است و نه رای سفر
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۹
ای درد تو جان عاشقان را افسر
دست غم تو فراز چراغ اخضر
دی بر سر کوی تو وجود آوردیم
امروز نمانده جز کفی حاستر
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۴
در ساغر دل خون ز شراب اولی‌تر
در سینه سنان به جای خواب اولی‌تر
ویرانه تن نه جای آبادانی ست
این دیر بلا همان خراب اولی‌تر
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۷
دل سیر نگردد از غم دوست چو آز
وز درگه درد رو نتابد چو نیاز
بر کوه بلا کبک غمی گر باشد
پرواز کند بسوی مرغم چون باز
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۳
ای داغ غم تو بر جبین‌ها که مپرس
وی برده به یغما دل و دین‌ها که مپرس
رهن سر کوی تو وطن‌ها که مگوی
وقف دم تیغ تو انین‌ها که مپرس
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۶
سوز غم عشق تو به دل ما را بس
دیدار تو ای ماه چگل مارا بس
گر پاره کنی هزار ره رشته مهر
بوئی ز تو ای مهر گسل ما را بس
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۷
آن نامه که درد ماش چون در درگوش
آمد بر تو که حال ما گوید دوش
چون دید ترا دگر ز مایاد نکرد
گوئی ز پی خدمت تو رفت ز هوش
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۹
چون گرد بلا خاست ز میدان وداع
در دیده من شد مژه پیکان وداع
موجش همه شعله بود وسیلش همه خون
طوفان سرشک من ز باران وداع
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۹
یاد نمک صحبتت ای مهر گسل
تازه کندم جراحت کهنه دل
تومرهم جان دگران باش که ما
با زخم غم تو سر بر آریم ز گل
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۷
از عشق تو در سر هوسی داشته ام
از شعله آتش قفسی داشته ام
دردا که ترا وفا بسی داشته ام
پنداشته بودم که کسی داشته ام
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۹
افتاده به روزگار کارم چکنم
وز زندگی خویش بعام چکنم
با آنکه تمام عین استعدادم
در چشم زمانه خوار و زارم چکنم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۳
ای وقف غمت سراچه تنگ دلم
وین داغ ز سودای تو در چنگ دلم
خمخانه تهی مدار ازننگ دلم
رنگ می تو کجا و نیرنگ دلم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۴
ای بیهشی عشق تو فرهنگ دلم
وی تیره ز تو خوابه تنگ دلم
عمر دل من گذشت و آخر نفتاد
جز باد ز سودای تو در چنگ دلم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۶
ای جان من از عشق تو پیمانه غم
دل جغد بلا و سینه و یرانه غم
تو اختر شادئیی چگویم بر تو
حال دل تیره یعنی افسانه غم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۷
ای عشق تو کرده غارت ایمانم
آمیخته درد محنتت با جانم
بر من غم تو حرام ای دوست اگر
با درد تو باشد هوس درمانم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۹
با آتش دل به عشق همخوابه شدم
وندر ره غم روان چو خونابه شدم
هر شب شود اندرونم از آتش پر
گوئی که مگر گلخن گرمابه شدم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۰
با خون جگر ز شوق جانان گریم
با سیل بلا ز بیم هجران گریم
زین دیده بوالعجب بجانم تا چند
گاهی همه شعله گاه طوفان گریم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۷
تا عهد وصال گنج عشقت بستم
از شهر وجود رخت جان بر بستم
چون گوهر قیمتی معنی اندر
گنجینه قیمتی خود بشکستم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۰
خون شد جگرم که غرق خون باد دلم
وز پردهئ عاقبت برون باد دلم
بازیچه بخت واژگون بین تو چنین
از دست دلم سرنگون باد دلم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۱
خاکستر گلخن عدم باد دلم
تا نفخه صور غم دژم باد دلم
در کوی تو دل رهین غم کرد مرا
زینسان که منم رهین غم باد دلم