سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
امام خمینی : رباعیات
طور
برو به گوهر
ای دوست، مرا خدمت پیری برسان
فریاد رَسا، به دستگیری برسان
طورست، هوس در این ره دور و دراز
یاری کن و یارِ خوش ‏ضمیری برسان
امام خمینی : رباعیات
پناهی نرسید
برو به گوهر
ای پیر، مرا به خانقاهی برسان
یاران همه رفتند، به راهی برسان
طاقت شدم از دست و پناهی نرسید
فریادرَسا، پناهگاهی برسان
امام خمینی : رباعیات
راحت دل
برو به گوهر
ای یاد تو، راحت دل درویشان
فریاد رسانِ مشکل درویشان
طور و شجر است و جلوه روی نگار
یاران! این است حاصل درویشان
امام خمینی : رباعیات
بیدار شو
برو به گوهر
غیر ره دوست، کی توانی رفتن؟
جز مدحت او کجا توانی گفتن؟
هر مدح و ثنا که می‏کنی، مدحِ وی است
بیدار شو ای رفیق، تا کی خفتن؟
امام خمینی : رباعیات
اسیر
برو به گوهر
فخر است برای من، فقیرِ تو شدن
از خویش گسستن و اسیرِ تو شدن
طوفان زده ی بلای قهرت بودن
یکتا هدفِ کمان و تیر تو شدن
امام خمینی : رباعیات
مفتون
برو به گوهر
دیوانه شو، این عقال از پا واکن
طاووس، ز جلوه زاغ را رسوا کن
حال دلِ عقل را ز دیوانه مپرس
مفتون عقال و عقل را پیدا کن
امام خمینی : رباعیات
جمال مطلق
برو به گوهر
فاطی! ز علایق جهان دل برکن
از دوست شدن به این و آن، دل برکن
یک دوست که آن، جمال مطلق باشد
بگزین تو و از کون و مکان دل برکن
امام خمینی : رباعیات
سایه
برو به گوهر
ای فرّ هما، بر سر من سایه فکن
فریاد رس و وجودم از پایه فکن
طوقی که به گردنم فکنده است، هوس
یارا، تو به گردن فرومایه فکن
امام خمینی : رباعیات
شادی
برو به گوهر
ای پیر خرابات دل، آبادم کن
از بندگی خویشتن، آزادم کن
شادی به جز از دیدن او، رنج بود
شادی بزدای از دلم، شادم کن
امام خمینی : رباعیات
ای پیر
برو به گوهر
ای پیر، بیا به حق من پیری کن
حالم دِه و دیوانه زنجیری کن
از دانش و عقل، یار را نتوان یافت
از جهل در این راه مددگیری کن
امام خمینی : رباعیات
هما
برو به گوهر
طاووس هما، سایه فکن بر سر من
یاری کن و برگشای بال و پر من
فریاد رس، از قید خود آزادم کن
از اختر خود، نیک نما اختر من
امام خمینی : رباعیات
طوفان
برو به گوهر
فاش است به نزد دوست، راز دلِ من
آشفته دلیّ و رنج بی‏حاصل من
طوفان فزاینده‏ ای اندر دل ماست
یا رب! ز چه خاکی بسرشتی گِل من؟
امام خمینی : رباعیات
بنمای نظری
برو به گوهر
ای شادی من، غصّه من، ای غم من
ای زخم درون من و ای مرهم من
بنما نظری، به ذرّه ای بی‏مقدار
تا بر سر آفاق رود، پرچم من
امام خمینی : رباعیات
راه دیوانگی
برو به گوهر
فرزانه شو و ز فرّ خود غافل شو
از علم و هنر گریز کن، جاهل شو
طی کن ره دیوانگی و بیخردی
یا دوست بخواه یا برو عاقل شو
امام خمینی : رباعیات
مجنون شو
برو به گوهر
ای مرغ چمن، از این قفس بیرون شو
فردوس، تو را می طلبد، مفتون شو
طاووسی و از دیار یار آمده ای
یادآور روی دوست شو، مجنون شو
امام خمینی : رباعیات
معرفت
برو به گوهر
فاطی، تو و حقِّ معرفت یعنی چه؟
دریافت ذات بی‏صفت یعنی چه؟
ناخوانده الف به یا نخواهی رَه یافت
ناکرده سلوک موهبت، یعنی چه؟
امام خمینی : رباعیات
مراد دل
برو به گوهر
ای پیر، مرا به خانقه منزل ده
از یاد رخ دوست، مراد دل ده
حاصل نشد از مدرسه، جز دوری یار
جانا مددی به عمر بی‏حاصل ده
امام خمینی : رباعیات
مجنون
برو به گوهر
یا رب، نظری ز پاکبازانم ده
لطفی کن و ره به‏دلنوازانم ده
از مدرسه و خانقهم، باز رهان
مجنون کن و خاطرِ پریشانم ده
امام خمینی : رباعیات
شیفتگان
برو به گوهر
این شیفتگان که در صراطند، همه
جوینده چشمه حیاتند، همه
حق می‏طلبند و خود ندانند آن را
در آب به دنبال فُراتند، همه
امام خمینی : رباعیات
رهروان
برو به گوهر
برخیز که رهروان به راهند، همه
پیوسته به سوی جایگاهند، همه
آنجا که بجز دوست، ز کس یادی نیست
افسرده دلان روی سیاهند، همه