سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۲۹
برو به گوهر
امیر گنه: سِرْ دیمه سَیرِ بهاره
ته سَرْ (تسر) گشت و سَیرْکمّهْ همه دنیاره
سو آل به سجده جه، خشْ بئیته جاره
تسبیح ته مصاحبْ، شو و روز بکاره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۲
برو به گوهر
امیر گنه: گشتِ بدنْ جای حُوره
ونه میوه‌یِ بهشت بَچّینمْ دوره
دیرهْ شَرْ بدیمهْ سینه‌هایِ سُورهْ
سوُدَکْتْ منهْ دلْ رهْ، دونستمهْ نَورهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۳۵
برو به گوهر
مَرْدمْ گَشتِ لارْ شُوئنْ (شونن) منْ لارْ بمُوره
بی تو (ته) گَشْتِ لارْمه وَرْ بسُونِ گوره
اَزْ غمزهْ نیازارْ منهْ دلْ سیوره
منکه اختیارِ خدْ نشومه، زوره
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۴۱
برو به گوهر
ته زلفْ ره خدا حَبْل المَتینْ بساته
ته چیره خور و مُونگ و پَروینْ بساته
مه چشْ ره خدایی که پِروینْ بساته
ته دیدنِ وَرْ هَسّهْ چنین بساته
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۵۳
برو به گوهر
دیروزْ بَشیمهْ دوستِ دریچه وابی
امروز بشیمه دَرِ دوستْ کربلا بی
نامردِ رقیب چی وخت ته ادا بی؟
مره مطلب دوستْ مهْ اَرهْ یا نا بی؟
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۵۴
برو به گوهر
ته دولت و ته سعادتِ صراحی
ته می‌پیاله ریجنْ، سی سَرْ به شاهی
ته دولتْ اُونْ بو، اَنّه درْیُویِ ماهی
شاهی هَکنْ که شاه به تو دارْنه شاهی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۲
برو به گوهر
سَرْ ره بَشسّی، زُلْفُونْره غیشْ بساتی
الماس دینگُویی، دلْ ره خَریشْ بساتی
هزار بیگونه ره شهْ وَر خویش بساتی
مه جه برسی، خدْرهْ دَرْویش بساتی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۴
برو به گوهر
دلْ دارْمه یکی، کُورهْ پرْ آتش بویی
سَرْ هداشتمهْ کورهْ، بَلْ وشاوشْ بویی
فلک نهلّهْ اُونچهْ که خواهش بویی
امیرْ فلکِ خاصّهْ جفاکَشْ بویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۵
برو به گوهر
زَمونه مرهْ هَرْدَمْ کشاکَشْ بویی
گاهی به خشی، گاهی به ناخشْ بویی
امیر گنه: تا کَیْ فلکْ ره خشْ بویی
منْ زندومهْ مه جانْ دیگرِ کَشْ بویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۷۶
برو به گوهر
ابْر رهْ دیمه شَمسْ ره دَپیتْ چادرْ خویشی
لَیْلْ ره دیمهْ باگِلْ ریجِنْ شهْ وَرْ کیشی
اُویی ظُلماتْ دیمهْ غزیره خویشی
همینْ گتْمه مه جانْ، مرهْ بَیتهْ پیشی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۱
برو به گوهر
امیر گنه: عاشقمهْ علی دوستی
ذاتِ وی حَقیقیهْ، بَشریتْ پوستی
چون شَمسِ تبریزْ زندهْ بُوئم به پوستی
مَنصورْ پیُونْ انتظارمه دارِ دوستی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۴
برو به گوهر
حاشا که تنه ندیینْ طاقتْ بُویی
وَرْزمهْ تنه مهرْ که عبادتْ بویی
ته دستِ که سینهْ جراحتْ بُویی
خسّمه تنه کَشْ که فراغتْ بویی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۸۷
برو به گوهر
یُوسف صفتْ چاهِ بنْ مأوا بساتی
زلیخا صفتْ دیده ره جا بساتی
صَنعُون صفتْ شیدای ترسا بساتی
القصّه مرهْ آوارهْ جا بساتی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۹۲
برو به گوهر
امیر گنه: این ره که دَنی بکاشتی
قرآنِ سماوی هَمه جا ره داشتی
آزَرْ صنمخانه رهْ به نورْ هداشتی
اُونْ محٰالْ منه عشقْ به ته جا برداشتی
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۹۳
برو به گوهر
زنگی دیمه که سرچشمه‌ی حیات بویی
عاجِ تَنْ ره دیمهْ کِه رنگ داشته شویی
امیر گنه: این حکایتْ وینه بُویی
عاجِ تَنْ که حوره، تَنْ ندارْنهْ شُویی
امیر پازواری : سه‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲
برو به گوهر
اَمیرْ گِنِهْ:‌ای نٰامُسَلْمُونِ کٰافِرْ
رَحْمی بَکِنْ وُ دَرْدمِهْ دَرْمُونْ بِیٰاوَرْ
شَهْرْ نییهْ تِرِهْ، دِنِهْ بَوْمْ بِهْتِهْ شَهْرْ
دَرْ نییهْ تِرِهْ، دُوشْ هٰا زِنِمْ به تِهْ دَرْ
هَرْ چَنْ خُونی بُوْم، خُونْ بِکَرْدْ بُومْ بِهْ تِهْ دَرْ
تِهْ دِلْ رِهْ مَگِرْ بی‌رَحْمْ بِسٰاتِهْ دٰاوَرْ
امیر پازواری : سه‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۵
برو به گوهر
مِرِهْ وِنِهْ ته کیچهْ دِکُونْ بسازم،
دریمِ سِرِهْ کوشکْ و ایوونْ بسازم،
شه دِل وُ تنه دِلْ‌رِهْ یکسُون بسازم،
کافروچه گونْ‌رِهْ مسلمون بسازم،
گِتْمِهْ مَسِّهْ چِشْ! با تُو چه سُونْ بسازم؟
گِتی: بَندویی خٰواهْ کُشِمْ، خواه نَوازِمْ
امیر پازواری : سه‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۶
برو به گوهر
امیر گنه: حوری رَوِش، ماهِ تایونْ
بَتُونّی نِهِلْ عِشْقْ بَورِهْبه پایُونْ
چنْ حرفِ حقیقتْ نَقْلْ دارْمهْ یارونْ
نَیارْمِهْ گِتِنْ، سرِّ حقّْ دارمه یارونْ
دندونْ درّ و لوُ، چه طبقْ دارمه یارونْ!
اونْ پُلِ صراطْ، تَرسِ حقّْ دارمه یارونْ!
امیر پازواری : سه‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰
برو به گوهر
امیر گنه: مه کار چه منصور و دار بو
بسوته تن و بَلمْ هوا دیار بو
نَونهْ فلک ره هچّی اختیار بو
اون که کرده‌یِ حقِّ دستِ جبّار بو
فلک گردِ، شِهْ چَلْ، شو و روز به کار بو
سرتاسر عالم فلک ره این کار بو
امیر پازواری : سه‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷
برو به گوهر
استادِ ازلْ پلّه دچیهْ مُوره
مشّاطه زُلیخٰا به ته هر دْ روره
کَیْ حاجتِ وُسْمه بیهْ ته ابروره؟
کُحلِ بَصرْ یاسَمِن جا که دوره
آیینه برابرْ نِیهْ ته دِ روره
کی رو دارنه (که) وی بَوینهْ ته روره؟