سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۵
برو به گوهر
وقت آمده کاین جان و تنم پاک رود
وز عالم خاکی سوی افلاک رود
زنهار مکن این ستم ای بخت که دل
نادیده وصال دوست در خاک رود
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۶
برو به گوهر
هجران تو چون وصال جاوید شود
ماه از تو به از هزار خورشید شود
حسرت ز تو شیرین تر از امید شود
ای وای کسی که از تو نومید شود
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۱
برو به گوهر
جز یاد تو در سینه ما یاد مباد
جز نام توام بر لب فریاد مباد
بی حلقه زنجیر تو آزاد مباد
بی درد غم رخت دلی شاد مباد
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۵
برو به گوهر
از شرم رخت چهره نهان دارد مهر
در عشق تو تب همی بجان دارد مهر
مهر تو که نور مهر ومه سایه اوست
من دانم ودل کز آسمان دارد مهر
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۸
برو به گوهر
ای خدمت تو ز زندگانی خوشتر
وی عهد تو از دور جوانی خوشتر
دریاب مرا که نیست فریاد رسی
از عدل تو ای آصف ثانی خوشتر
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۰
برو به گوهر
ای دوست بیا و دل آواره ببر
وین خسته روان ز تن به یکباره ببر
من با دل و دیده بی تو بس می نالم
دل بردیم از دو دیده نظاره ببر
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۹
برو به گوهر
بیروی تو آرام ندارم هرگز
جز تو به کسی دل نسپارم هرگز
جز کوی تو راهی نرود دل زنهار
جز خاک درت سر بگذارم هرگز
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۱
برو به گوهر
ای دل به فراق یار بگداز و بسوز
جز خرقه درد و غم بر این خسته مدوز
بهتر ز دعای نیم شب هیچ مدان
خواهی که اگر شب غمش گردد روز
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۳
برو به گوهر
ای داغ غم تو بر جبین‌ها که مپرس
وی برده به یغما دل و دین‌ها که مپرس
رهن سر کوی تو وطن‌ها که مگوی
وقف دم تیغ تو انین‌ها که مپرس
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۴
برو به گوهر
ای ریخته خون‌ها به زمین‌ها که مپرس
بر تیغ تو از من آفرین‌ها که مپرس
در راه دلم ترا کمین‌ها که مگوی
در کوی غمت مرا انین‌ها که مپرس
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۷
برو به گوهر
آن نامه که درد ماش چون در درگوش
آمد بر تو که حال ما گوید دوش
چون دید ترا دگر ز مایاد نکرد
گوئی ز پی خدمت تو رفت ز هوش
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۲
برو به گوهر
دل گشته ز دوریت به مردن نزدیک
بی نور تو خانه وجودم تاریک
تشنه شده ام به شعله آتش تو
همچون که شود به آب تابستان ریک
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۹
برو به گوهر
یاد نمک صحبتت ای مهر گسل
تازه کندم جراحت کهنه دل
تومرهم جان دگران باش که ما
با زخم غم تو سر بر آریم ز گل
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۷
برو به گوهر
از عشق تو در سر هوسی داشته ام
از شعله آتش قفسی داشته ام
دردا که ترا وفا بسی داشته ام
پنداشته بودم که کسی داشته ام
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۰
برو به گوهر
امشب به غم تو با قضا کوشیدم
چون در ته خم می کهن جوشیدم
دریا دریا می بلا نوشیدم
تا شعله آتش به گیا پوشیدم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۲
برو به گوهر
بر تیر تو دیده گفتم آماج کنم
روز رخ تو مه شب داج کنم
هر شب ز جفای تو همی از تف دل
دوزخ به شرار خویش محتاج کنم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۴
برو به گوهر
تا با سر زلفت آشنائی دارم
مشکین نفسی به عطر سائی دارم
از سر به رهت بیعت پائی دارم
جغد غمم و سر همائی دارم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۸
برو به گوهر
تانیت صحبت وصالت بستم
قفل در کاخ نقد جان بشکستم
همچون معنی اساس و اسباب وجود
در خانه دل نهادم و بنشستم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۰
برو به گوهر
خون شد جگرم که غرق خون باد دلم
وز پردهئ عاقبت برون باد دلم
بازیچه بخت واژگون بین تو چنین
از دست دلم سرنگون باد دلم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۲
برو به گوهر
خواهم هدف تیر عتابت باشم
چون سعد فلک خاص جنابت باشم
اقبال شهنشهی نیم من کم چرخ
آن بخت دهد که در رکابت باشم