گوهرین (گنجینه های مکتوب) :: جستجو در گوهرین

عبارت شما انتخاب منبع

دقیقا همین عبارت جستجو شود

عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد

شمارهٔ ۲۰

نمایش متن گوهر برو به گوهر

آن بحر که دم به دم فزون میجوشد
وز حسرت او هزار خون میجوشد
گویی که به نوعی دگر و شکل دگر
هر لحظه ز هر ذرّه برون میجوشد

عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد

شمارهٔ ۳۲

نمایش متن گوهر برو به گوهر

چندان که تو این بحر گهر خواهی دید
بر دیده و دیده دیده ور خواهی دید
بحری است که هر باطن هر قطره از او
آرامگهِ کسی دگر خواهی دید

عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد

شمارهٔ ۴۴

نمایش متن گوهر برو به گوهر

میپرسیدی که چیست این نقش مجاز
گر بر گویم حقیقتش هست دراز
نقشیست پدید آمده از دریایی
وانگاه شده به قعر آن دریا باز

عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد

شمارهٔ ۴۵

نمایش متن گوهر برو به گوهر

آن سیل که از قوّت خود جوشان بود
با هر چه که پیش آمدش کوشان بود
چون عاقبت کار به دریا برسید
گویی که همه عمر ز خاموشان بود

عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد

شمارهٔ ۶۰

نمایش متن گوهر برو به گوهر

گر باخبرست مرد و گر بیخبرست
آغشتهٔ این قلزم بیپا و سر است
خورشید اگر تشنه بود نیست عجب
هر ذرّه از او هزار پی تشنهتر است

عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

شمارهٔ ۷۵

نمایش متن گوهر برو به گوهر

آن مرغ عجب در آشیان کی گنجد
وان ماه زمین در آسمان کی گنجد
آن دانه که در دل زمین افکندند
گر شاخ زند در دو جهان کی گنجد

عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

شمارهٔ ۸۲

نمایش متن گوهر برو به گوهر

چون چهرهٔ خورشید وَشَش روشن تافت
آن تاب به جان رسید و پس بر تن تافت
گفتند: «ترا چه بود» دانی که چه بود
چون نیست شدم هستی او بر من تافت

عطار نیشابوری : باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در كار تمام بودن

شمارهٔ ۲۸

نمایش متن گوهر برو به گوهر

بنشستهای و بسی سفر داری تو
هر ذرّه که هست ره گذر داری تو
صد قافله در هر نفسی میگذرد
ای بیخبر آخر چه خبر داری تو

عطار نیشابوری : باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن

شمارهٔ ۱۲

نمایش متن گوهر برو به گوهر

چون پنداری در بُنهٔ ما افتاد
صد فرعونی ز ما به صحرا افتاد
پر مشغله و خروش کردی عالم
کافسوس که شبنمی به دریا افتاد

عطار نیشابوری : باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن

شمارهٔ ۳۴

نمایش متن گوهر برو به گوهر

گر دیدهوری جمله نکو باید دید
بر باید رفت و پس فرو باید دید
بنگر به درختِ سرنگونسار که چیست
یعنی همه شاخِ صنعِّ او باید دید

عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست

شمارهٔ ۲۵

نمایش متن گوهر برو به گوهر

بس خون که دلم اول این کار بریخت
تا آخر کار چون گل از بار بریخت
سر سبزی شاخ از چه سبب میبایست
چون زرد شد و بزاری زار بریخت

عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست

شمارهٔ ۳۲

نمایش متن گوهر برو به گوهر

هر ذره که در وادی و در کهساریست
از پیکر هر گذشتهیی آثاریست
وین صورتها که بر در و دیواریست
از روی خرد چو صورت دلداریست

عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست

شمارهٔ ۳۵

نمایش متن گوهر برو به گوهر

لاله ز رخی چو ماه میبینم من
سبزه ز خطی سیاه میبینم من
وان کاسهٔ سرکه بود پر باد غرور
پیمانهٔ خاک راه میبینم من

عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست

شمارهٔ ۴۰

نمایش متن گوهر برو به گوهر

هر سبزه و گل که از زمین بیرون رُست
از خاک یکی سبزه خط گلگون رُست
هر نرگس و لاله کز کُهْ و هامون رُست
از چشم بتی و ز جگری پرخون رُست

عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست

شمارهٔ ۴۱

نمایش متن گوهر برو به گوهر

بر فرق تو هر حادثه تیغی دگرست
در پیش تو هرواقعه میغی دگرست
هر برگ و گیاهی که برون رُست ز خاک
از هر دل غم گشته دریغی دگرست