امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۱۰
اُونوَختْ کٰاسْمون ره بیستونْ بساتن،
غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
به وادیی که در آن خضر را عصا خفته ست
حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۵۱
ای سروناز رونق بستان ما توئی
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۵
در مدح ملک چو نظم موزون سازم
خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل زدند
عطار نیشابوری : بخش بیست و دوم
(۱) حکایت افلاطون و اسکندر
فلاطون آنکه استاد جهان بود
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸
شیرینْ خَنْدِهْ تٰا لَعْلْ رِهْ عَقیقْ جِدٰا کِرْدْ
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۳
عشق کو تا نو کنم با درد پیمانی درست
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۸۸
سوی تو دیدم ریختی خون دلم را بی گنه
نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
در قیامت اگرم زلف تو زنجیر شود
بهاءالدین ولد : جزو اول
فصل ۴۴
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۴۱
ای دل پی آرزو بسیار مرو
اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۶۳
ای دل همه آن بکن که رایت باشد
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
ای محو مجاز، دیده بی‌بصرت
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۴
زاد راه عاشقان اشک است و روی زرد و آه
کمال‌الدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹
نه دست رسی بیار دارم
باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰
نفس شومم به دنیا بهر آن است
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۷
به امیدی که وفا خواهم دید
احمد شاملو : حدیث بی‌قراری ماهان
از خود با خويش
برای عباس جعفری
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۱۷
زاهد خمیده است چو چنگ و ملول نیست