کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۴۱ - ایضا له
به نرد باختن اندر بلا و درد سرست طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴
چون ناله ز جور تو ستمگر نکند کس؟ صغیر اصفهانی : ماده تاریخ‌ها و قطعات مناسبتی
شمارهٔ ۷۰ - تاریخ فوت مرحوم میرزا حسن المتخلص بآتش
دریغا ز آتش که بر خرمن جان قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۶ - در ستایش شاهزاده ی رضوان آرامگاه نواب فریدون میرزا طاب ثراه گوید
از سر دوش دو ضحاک درآویخت دو مار پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
سیه روی
بکنج مطبخ تاریک، تابه گفت به دیگ اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۱۲
گر بر عملند خلق اگر معزولند اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۶
تا بتوانی ضد خداوندی گیر محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۳ - وله ایضا
آن شه حسن کز غلامی اوست قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۸ - در مدح سید الوزراء عمیدالملک ابونصر
نگار من به لطیفی بسان پاک هواست شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۷۸
در همه آئینه ای اسما نگر شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۶۰
گفتم که عبارتی ز وحدت شاه نعمت‌الله ولی : قطعات
قطعهٔ شمارهٔ ۱۳۴
ما خیالیم و در حقیقت او محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۹ - وله ایضا
شکر کز فیض کرد بار دگر حسینی غوری هروی : کنز الرموز
بخش ۵ - در بیان معرفت عشق و تحقیق آن
چون سمند فکرتم جولان نمود شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۶
رند مستیم و عشق شورانگیز شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۵۹
به هرحسنی که می بینم جمالش می نماید رو محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۷ - وله ایضا
ای جهان را از تو در گوش امید بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۲۷
چو محو عشق شدی رهنما چه می‌جویی امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۸
ته چیرُو بَرفه که هَنترْته نکُو فعلْ نصرالله منشی : باب الملک و البراهمة
بخش ۹
چون ملک این باب شنود تازه ایستاد و شکر گزارد، و از حکیم عذرها خواست و انواع کرامت ارزانی داشت، و شادمان گشت؛ و هفت روز قدوم رسولان را انتظار نمود، روز هفتم بر آن جمله که حکیم اشارت کرده بود هدایا پیش آوردند. ملک شادمان شد و گفت: محظی بودم در آنچه خواب بریشان عرضه کردم، وا گر رحمت آسمانی و شفقت ایران دخت نبودی عاقبت اشارت آن ملاعین بهلاک من و جمله عزیزان و اتباع کشیدی. و هرکرا سعادت ازلی یار باشد مناصحت مخلصان و موعظت مشفقان را عزیز دار و در کارها پیش از تامل و تدبر خوض نکند و موضع حزم و احتیاط را ضایع نگذارد.
شمارهٔ ۴۱ - ایضا له
به نرد باختن اندر بلا و درد سرست طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴
چون ناله ز جور تو ستمگر نکند کس؟ صغیر اصفهانی : ماده تاریخ‌ها و قطعات مناسبتی
شمارهٔ ۷۰ - تاریخ فوت مرحوم میرزا حسن المتخلص بآتش
دریغا ز آتش که بر خرمن جان قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۶ - در ستایش شاهزاده ی رضوان آرامگاه نواب فریدون میرزا طاب ثراه گوید
از سر دوش دو ضحاک درآویخت دو مار پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
سیه روی
بکنج مطبخ تاریک، تابه گفت به دیگ اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۱۲
گر بر عملند خلق اگر معزولند اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۶
تا بتوانی ضد خداوندی گیر محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۳ - وله ایضا
آن شه حسن کز غلامی اوست قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۸ - در مدح سید الوزراء عمیدالملک ابونصر
نگار من به لطیفی بسان پاک هواست شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۷۸
در همه آئینه ای اسما نگر شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۶۰
گفتم که عبارتی ز وحدت شاه نعمت‌الله ولی : قطعات
قطعهٔ شمارهٔ ۱۳۴
ما خیالیم و در حقیقت او محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۹ - وله ایضا
شکر کز فیض کرد بار دگر حسینی غوری هروی : کنز الرموز
بخش ۵ - در بیان معرفت عشق و تحقیق آن
چون سمند فکرتم جولان نمود شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۶
رند مستیم و عشق شورانگیز شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۵۹
به هرحسنی که می بینم جمالش می نماید رو محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۷ - وله ایضا
ای جهان را از تو در گوش امید بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۲۷
چو محو عشق شدی رهنما چه می‌جویی امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۸
ته چیرُو بَرفه که هَنترْته نکُو فعلْ نصرالله منشی : باب الملک و البراهمة
بخش ۹
چون ملک این باب شنود تازه ایستاد و شکر گزارد، و از حکیم عذرها خواست و انواع کرامت ارزانی داشت، و شادمان گشت؛ و هفت روز قدوم رسولان را انتظار نمود، روز هفتم بر آن جمله که حکیم اشارت کرده بود هدایا پیش آوردند. ملک شادمان شد و گفت: محظی بودم در آنچه خواب بریشان عرضه کردم، وا گر رحمت آسمانی و شفقت ایران دخت نبودی عاقبت اشارت آن ملاعین بهلاک من و جمله عزیزان و اتباع کشیدی. و هرکرا سعادت ازلی یار باشد مناصحت مخلصان و موعظت مشفقان را عزیز دار و در کارها پیش از تامل و تدبر خوض نکند و موضع حزم و احتیاط را ضایع نگذارد.
