عطار نیشابوری : بخش سی و هفتم
الحكایة و التمثیل
شد مگر معشوق طوسی ناتوان نهج البلاغه : حکمت ها
عامل پنهان ماندن عیوب
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> عَيْبُكَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَكَ جَدُّكَ ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۹۱ - گناه آدم و حوا
صبح چون شاه فلک بر تختگه مأوی کند مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۳۴
چون خار بکاری رخ گل میخاری امیرعلیشیر نوایی : مقطعات
شمارهٔ ۲۰
کاتبی کز نقطه ای بیجا گهش اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۱
چو نار هجر او جان میگدازد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۹۷
آه عشاق سینه روز اثرها دارد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۲۸
جانم دارد ز عشق جانافزائی عطار نیشابوری : بخش بیست و سوم
الحكایة و التمثیل
بود ملاحی معمر کار دان رشیدالدین میبدی : ۴۷- سورة محمد
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، اى اعلم خبرا یقینا ما علمته نظرا و استدلالا یا محمد آنچ بنظر و استدلال دانستهاى از توحید ما، بخبر نیز بدان و یقین باش که اللَّه یگانه و یکتاست. یگانه در ذات و یگانه در صفات، برى زعلات، مقدس از آفات، منزّه از حاجات، نامور پیش از نامبران، و راست نامتر از همه ناموران، خداى جهان و جهانیان، دارنده آفریدگان و فراخ بخشایش در دو جهان. کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۱
زیک قطره سرشکم تن زجا شد ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۷۴ - زن شعر خداست
خانم آن نیست که جانانه و دلبر باشد سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۴
من بندهٔ بالای تو شمشاد تنم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۳۳
ز سوز عشق بود خارخار گریه شمع ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۹۰ - کیک نامه
چون اختران پلاس سیه بر سر آورند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۸۷
بوی گل می آیداز چاک گریبان بهار حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۷
زبان خامه ندارد سر بیان فراق سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
نتوان گفت به رویش سخن آینه را کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۰
اشکم ز تو در خون جگر می غلتد فریدون مشیری : لحظه ها و احساس
بهاری پر از ارغوان
تو را دارم ای گل، جهان با من است
الحكایة و التمثیل
شد مگر معشوق طوسی ناتوان نهج البلاغه : حکمت ها
عامل پنهان ماندن عیوب
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> عَيْبُكَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَكَ جَدُّكَ ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۹۱ - گناه آدم و حوا
صبح چون شاه فلک بر تختگه مأوی کند مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۳۴
چون خار بکاری رخ گل میخاری امیرعلیشیر نوایی : مقطعات
شمارهٔ ۲۰
کاتبی کز نقطه ای بیجا گهش اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۱
چو نار هجر او جان میگدازد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۹۷
آه عشاق سینه روز اثرها دارد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۲۸
جانم دارد ز عشق جانافزائی عطار نیشابوری : بخش بیست و سوم
الحكایة و التمثیل
بود ملاحی معمر کار دان رشیدالدین میبدی : ۴۷- سورة محمد
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، اى اعلم خبرا یقینا ما علمته نظرا و استدلالا یا محمد آنچ بنظر و استدلال دانستهاى از توحید ما، بخبر نیز بدان و یقین باش که اللَّه یگانه و یکتاست. یگانه در ذات و یگانه در صفات، برى زعلات، مقدس از آفات، منزّه از حاجات، نامور پیش از نامبران، و راست نامتر از همه ناموران، خداى جهان و جهانیان، دارنده آفریدگان و فراخ بخشایش در دو جهان. کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۱
زیک قطره سرشکم تن زجا شد ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۷۴ - زن شعر خداست
خانم آن نیست که جانانه و دلبر باشد سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۴
من بندهٔ بالای تو شمشاد تنم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۳۳
ز سوز عشق بود خارخار گریه شمع ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۹۰ - کیک نامه
چون اختران پلاس سیه بر سر آورند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۸۷
بوی گل می آیداز چاک گریبان بهار حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۷
زبان خامه ندارد سر بیان فراق سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
نتوان گفت به رویش سخن آینه را کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۰
اشکم ز تو در خون جگر می غلتد فریدون مشیری : لحظه ها و احساس
بهاری پر از ارغوان
تو را دارم ای گل، جهان با من است
