قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
دوران نگر که سینهاش از کینه صاف نیست خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۶ - مطلع دوم
ای رای تو صیقل اختران را رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۴ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْأَلْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ مَوْعِظَةً الایة در آثار آوردهاند از آن موعظتها که رب العزّة در الواح نبشت از بهر موسى، و بوى داد، این بود که: یا موسى! اگر خواهى که بدرگاه عزّت ما ترا آبرویى بود، و بقربت و زلفت ما مخصوص باشى، یتیمان را نیکودار، و درویشان را خوار مکن. اى موسى! من یتیمان را نوازندهام و نیک خواه، و بر درویشان مهربان و بخشاینده، بنواز آن کس را که من نوازم. مران آن کس را که من خوانم. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۵۰
از دل خم می گلرنگ به جام آمده است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۷۵
درین دو هفته که زاینده رود سرشارست قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۷ - در مدح خاقان خلد آشیان فتحعلی شاه مغفور و شجاع السلطنه فرماید
پدری و پسری سایه و نور یزدان عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۱۷ - از تغزلات
همچون رطب اندام و چو روغنش سرین ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۵
کسی نگفت که از شعله سوختن عیب است ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱۴
ای دلبر عیسی نفس ترسایی باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰۷
مو که چون اشتران قانع به خارم نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۷۲
ز هجر از پیش یار افغان نمیکردم چه میکردم فضولی : قصاید
شمارهٔ ۸
روی الم باز سوی کربلاست امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
از هیبت تو به روم کفار نماند بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۹
بیکمالینیست دل از شرم چون میگردد آب نظام قاری : قطعات
شمارهٔ ۲۵
مرا محبتت ای رخت تو بعیدی هست شاه نعمتالله ولی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵
چو تو به ما نرسیدی تو را ز ما چه خبر صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
مطرب خوش نوا دمی نای غزل سراگشا احمد شاملو : مدایح بیصله
در جدال با خاموشی
۱ صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷
عشق توگرفت جای جان را قوامی رازی : دیوان اشعار
شمارهٔ ۴۷ - در مدح بهار و وصف نگار خود گوید
به بستان شو که شاخ از باد خلعتها همیپوشد
شمارهٔ ۹۳
دوران نگر که سینهاش از کینه صاف نیست خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۶ - مطلع دوم
ای رای تو صیقل اختران را رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۴ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْأَلْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ مَوْعِظَةً الایة در آثار آوردهاند از آن موعظتها که رب العزّة در الواح نبشت از بهر موسى، و بوى داد، این بود که: یا موسى! اگر خواهى که بدرگاه عزّت ما ترا آبرویى بود، و بقربت و زلفت ما مخصوص باشى، یتیمان را نیکودار، و درویشان را خوار مکن. اى موسى! من یتیمان را نوازندهام و نیک خواه، و بر درویشان مهربان و بخشاینده، بنواز آن کس را که من نوازم. مران آن کس را که من خوانم. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۵۰
از دل خم می گلرنگ به جام آمده است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۷۵
درین دو هفته که زاینده رود سرشارست قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۷ - در مدح خاقان خلد آشیان فتحعلی شاه مغفور و شجاع السلطنه فرماید
پدری و پسری سایه و نور یزدان عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۱۷ - از تغزلات
همچون رطب اندام و چو روغنش سرین ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۵
کسی نگفت که از شعله سوختن عیب است ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱۴
ای دلبر عیسی نفس ترسایی باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰۷
مو که چون اشتران قانع به خارم نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۷۲
ز هجر از پیش یار افغان نمیکردم چه میکردم فضولی : قصاید
شمارهٔ ۸
روی الم باز سوی کربلاست امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
از هیبت تو به روم کفار نماند بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۹
بیکمالینیست دل از شرم چون میگردد آب نظام قاری : قطعات
شمارهٔ ۲۵
مرا محبتت ای رخت تو بعیدی هست شاه نعمتالله ولی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵
چو تو به ما نرسیدی تو را ز ما چه خبر صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
مطرب خوش نوا دمی نای غزل سراگشا احمد شاملو : مدایح بیصله
در جدال با خاموشی
۱ صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷
عشق توگرفت جای جان را قوامی رازی : دیوان اشعار
شمارهٔ ۴۷ - در مدح بهار و وصف نگار خود گوید
به بستان شو که شاخ از باد خلعتها همیپوشد
