انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۲
در عرصهٔ ملکی که کمی نپذیرد رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵
آنکه ما را شیوهٔ تعلیم جز یاری نداد اثیر اخسیکتی : قطعات
شمارهٔ ۳۱
ای یازده امهات و نه باب اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۸۴ - الاسرار
در دیدهٔ ما نگر جمال حق بین کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۶
تا دل دیوانه بود از عافیت دلگیر بود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۶۴
گفتم که ای جان خود جان چه باشد؟ فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۹۲
چشمی بگشا حال دل زارم بین مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۰۰
گه در طلب وصل مشوش باشیم عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
آیا که مرا تو دستگیری یا نه رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۹۹ - نظیری نیشابوری
اسمش محمد حسین. اصلش از جوین. به سبب توطن در نشابور از اهل نشابور مشهور. به هندوستان رفته و بادرویشان انس گرفته. در زمان اکبرشاه در گجرات وفات یافت. دیوانش دیده شد و چند بیتی از آن جناب گزیده شد: یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۴
گفتم که به خاک و خون نشستم خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۵۳
همه عیب‌اند زنان و آن همه را رشیدالدین میبدی : ۱۶- سورة النحل- مکیه
۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «وَ قِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا» الآیة... هم مدحست و هم تهنیت و هم بشارت، مدح نیکو و تهنیت بسزا و بشارت تمام، مدح آنست که ایشان را بصفت تقوى بستود گفت: «وَ قِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا». تهنیت آنست که ایشان را در دنیا حسنه مهنّا داد گفت: «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةٌ». بشارت آنست که ایشان را سراى پیروزى و ملک جاودانى وعده داد که: «وَ لَنِعْمَ دارُ الْمُتَّقِینَ جَنَّاتُ عَدْنٍ» گفت نیک سراى است و خوش جاى جنّات عدن متّقیان را، همانست که آنجا گفت: «تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ کانَ تَقِیًّا»، آن بهشت بدان نیکویى و سراى بدان پیروزى و نعیم بدان فراخى و آسانى کسى را ساختهایم که در کوى تقوى منزل دارد و ایمان خویش بلباس تقوى آراسته دارد. مصطفى (ص) گفت: «الایمان عریان و لباسه التقوى» مجد همگر : معمیات
شمارهٔ ۱۲
ای داده روزگار درت را به طوع بوس امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۱۰
تیغ بر گیر تاز سر برهم اوحدالدین کرمانی : الباب العاشر: البهاریات
شمارهٔ ۴۷
بوی دم عشق از نفس نی بشنو فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳
ای نخل ریاض کامرانی قلمت قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۲۱
بهشت من بدو گیتی بجز سرای تو نیست عطار نیشابوری : بیان وادی توحید
بیان وادی توحید
بعد از این وادی توحید آیدت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۹۹
گوئیکه به تن دور و به دل با یارم
رباعی شمارهٔ ۱۳۲
در عرصهٔ ملکی که کمی نپذیرد رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵
آنکه ما را شیوهٔ تعلیم جز یاری نداد اثیر اخسیکتی : قطعات
شمارهٔ ۳۱
ای یازده امهات و نه باب اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۸۴ - الاسرار
در دیدهٔ ما نگر جمال حق بین کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۶
تا دل دیوانه بود از عافیت دلگیر بود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۶۴
گفتم که ای جان خود جان چه باشد؟ فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۹۲
چشمی بگشا حال دل زارم بین مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۰۰
گه در طلب وصل مشوش باشیم عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
آیا که مرا تو دستگیری یا نه رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۹۹ - نظیری نیشابوری
اسمش محمد حسین. اصلش از جوین. به سبب توطن در نشابور از اهل نشابور مشهور. به هندوستان رفته و بادرویشان انس گرفته. در زمان اکبرشاه در گجرات وفات یافت. دیوانش دیده شد و چند بیتی از آن جناب گزیده شد: یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۴
گفتم که به خاک و خون نشستم خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۵۳
همه عیب‌اند زنان و آن همه را رشیدالدین میبدی : ۱۶- سورة النحل- مکیه
۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «وَ قِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا» الآیة... هم مدحست و هم تهنیت و هم بشارت، مدح نیکو و تهنیت بسزا و بشارت تمام، مدح آنست که ایشان را بصفت تقوى بستود گفت: «وَ قِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا». تهنیت آنست که ایشان را در دنیا حسنه مهنّا داد گفت: «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةٌ». بشارت آنست که ایشان را سراى پیروزى و ملک جاودانى وعده داد که: «وَ لَنِعْمَ دارُ الْمُتَّقِینَ جَنَّاتُ عَدْنٍ» گفت نیک سراى است و خوش جاى جنّات عدن متّقیان را، همانست که آنجا گفت: «تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ کانَ تَقِیًّا»، آن بهشت بدان نیکویى و سراى بدان پیروزى و نعیم بدان فراخى و آسانى کسى را ساختهایم که در کوى تقوى منزل دارد و ایمان خویش بلباس تقوى آراسته دارد. مصطفى (ص) گفت: «الایمان عریان و لباسه التقوى» مجد همگر : معمیات
شمارهٔ ۱۲
ای داده روزگار درت را به طوع بوس امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۱۰
تیغ بر گیر تاز سر برهم اوحدالدین کرمانی : الباب العاشر: البهاریات
شمارهٔ ۴۷
بوی دم عشق از نفس نی بشنو فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳
ای نخل ریاض کامرانی قلمت قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۲۱
بهشت من بدو گیتی بجز سرای تو نیست عطار نیشابوری : بیان وادی توحید
بیان وادی توحید
بعد از این وادی توحید آیدت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۹۹
گوئیکه به تن دور و به دل با یارم
