سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸
برو به گوهر
من دوش دعا کردم و باد آمینا
تا به شود آن دو چشم بادامینا
از دیدهٔ بدخواه ترا چشم رسید
در دیدهٔ بدخواه تو بادامینا
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹
برو به گوهر
گه میگردم بر آتش هجر کباب
گه سر گردان بحر غم همچو حباب
القصه چو خار و خس درین دیر خراب
گه بر سر آتشم گهی بر سر آب
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱
برو به گوهر
برتافت عنان صبوری از جان خراب
شد همچو رکاب حلقه چشم از تب و تاب
دیگر چو عنان نپیچم از حکم تو سر
گر دولت پابوس تو یابم چو رکاب
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲
برو به گوهر
کارم همه ناله و خروشست امشب
نی‌ صبر پدیدست و نه هوشست امشب
دوشم خوش بود ساعتی پنداری
کفارهٔ خوشدلی دوشست امشب
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶
برو به گوهر
ای آینه حسن تو در صورت زیب
گرداب هزار کشتی صبر و شکیب
هر آینه‌ای که غیر حسن تو بود
خواند خردش سراب صحرای فریب
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۷
برو به گوهر
تا زلف تو شاه گشت و رخسار تو تخت
افکند دلم برابر تخت تو رخت
روزی بینی مرا شده کشتهٔ بخت
حلقم شده در حلقهٔ سیمین تو سخت
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
برو به گوهر
دیشب که دلم ز تاب هجران میسوخت
اشکم همه در دیدهٔ گریان میسوخت
میسوختم آنچنانکه غیر از دل تو
بر من دل کافر و مسلمان میسوخت
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۳
برو به گوهر
شیرین دهنی که از لبش جان میریخت
کفرش ز سر زلف پریشان میریخت
گر شیخ به کفر زلف او ره می‌برد
خاک ره او بر سر ایمان می‌ریخت
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵
برو به گوهر
می رفتم و خون دل به راهم می ریخت
دوزخ دوزخ شرر ز آهم می ریخت
می‌آمدم از شوق تو بر گلشن کون
دامن دامن گل از گناهم می ریخت
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۶
برو به گوهر
از کفر سر زلف وی ایمان می ریخت
وز نوش لبش چشمهٔ حیوان می ریخت
چون کبک خرامنده به صد رعنایی
می رفت و ز خاک قدمش جان می ریخت
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۸
برو به گوهر
ای دل چو فراقش رگ جان بگشودت
منمای به کس خرقهٔ خون آلودت
می‌نال چنانکه نشنوند آوازت
می‌سوز چنانکه برنیاید دودت
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹
برو به گوهر
آن یار که عهد دوستداری بشکست
می رفت و منش گرفته دامن در دست
می‌گفت دگر باره به خوابم بینی
پنداشت که بعد از او مرا خوابی هست!
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲
برو به گوهر
تیری ز کمانخانه ی ابروی تو جست
دل پرتو وصل را خیالی بربست
خوش خوش زدلم گذشت و می گفت به ناز
ما پهلوی چون تویی نخواهیم نشست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱
برو به گوهر
غم عاشق سینه ی بلاپرور ماست
خون در دل آرزو ز چشم تر ماست
هان غیر، اگر حریف مایی پیش آی
کالماس بجای باده در ساغر ماست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴
برو به گوهر
یاد تو شب و روز قرین دل ماست
سودای دلت گوشه نشین دل ماست
از حلقهٔ بندگیت بیرون نرود
تا نقش حیات در نگین دل ماست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۲
برو به گوهر
پیوسته ز من کشیده دامن دل تست
فارغ ز من سوخته خرمن دل توست
گر عمر وفا کند من از تو دل خویش
فارغ‌تر از آن کنم که از من دل توست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۳
برو به گوهر
دل کیست که گویم از برای غم توست
یا آنکه حریم تن سرای غم توست
لطفیست که می کند غمت با دل من
ورنه دل تنگ من چه جای غم توست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۹
برو به گوهر
نقاش رخت ز طعنها آسودست
کز هر چه تمام‌تر بود بنمودست
رخسار و لبت چنانکه باید بودست
گویی که کسی برزو فرمودست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۰
برو به گوهر
گفتی که فلان ز یاد ما خاموشست
از بادهٔ عشق دیگری مدهوشست
شرمت بادا هنوز خاک در تو
از گرمی خون دل من در جوشست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۱
برو به گوهر
راه تو بهر روش که پویند خوشست
وصل تو بهر جهت که جویند خوشست
روی تو بهر دیده که بینند نکوست
نام تو بهر زبان که گویند خوشست