سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۵
برو به گوهر
بر سنگدلت ناله و دم کار نکرد
درد دل و سوز سینه هم کار نکرد
گفتم بنویسم به تو درنامه گله
بر دست گرفتم و قلم کار نکرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۶
برو به گوهر
دل با تو و صبر سازگاری که نکرد
با بار غمت چه بردباری که نکرد
با این دل پرخون دل خونخواره تو
چه جور که ننمود و چه خواری که نکرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۸
برو به گوهر
قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد
با من دل پر زرق و نفاق تو چه کرد
چون زلف دراز تو شبی می باید
تا با تو بگویم که فراق تو چه کرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۹
برو به گوهر
بر بام بدیدمش که جولان می کرد
چون حال دلم طره پریشان می کرد
از روی چو ماه بام و در می افروخت
وز زلف سیاه عنبرافشان می کرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۴
برو به گوهر
عشق آمد و بر دلم شبیخون آورد
از دیده ز دل سرشک گلگون آورد
دل را به کفش ندادم به خوشی
تا لاجرمم ز دیده بیرون آورد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۵
برو به گوهر
تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد
وز عمر عزیز بی تو برنتوان خورد
چون نیست امید وصل انصاف بده
در هجر تو بیش ازین جگر نتوان خورد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۶
برو به گوهر
نپسندم کایزد به گناهت گیرد
نگذارم که آب دیده راهت گیرد
لیکن ترسم که آه من نیم شبی
در آینه رخ چو ماهت گیرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۷
برو به گوهر
گر سرو قد خوشت به بر در گیرد
آنهم رسدش که ناز از سر گیرد
ور گل ز رخت بوی به گلزار برد
بر یاد رخ تو لاله ساغر گیرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۸
برو به گوهر
هر شب سپه غم تو راهم گیرد
حلق دل تنگ بی گناهم گیرد
هیچم غم خود نیست ولی ترسم از آنک
در آینه رخ تو آهم گیرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۹
برو به گوهر
مگذار که کار دل قراری گیرد
یا همنفسی و غمگساری گیرد
بی یار چنین فتاده بگذار او را
تا بو که بود چون تو یاری گیرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۰
برو به گوهر
نه در تو فغان و یاربم می گیرد
نه در رخ تو آه شبم می گیرد
زان شرم که شب تا به سحر می نالم
هر روز نمایم که تبم می گیرد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۱
برو به گوهر
لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد
جز با تو دم هوس نمی یارم زد
زان روی که یاد تست همراه نفس
با هیچکسی نفس نمی یارم زد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۲
برو به گوهر
دم بی رخ یار نازنین نتوان زد
لاف از دل وصبر بیش ازین نتوان زد
او گرچه بر آورد عتابی ز زمین
حق های گذشته بر زمین نتوان زد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۳
برو به گوهر
بی بزم تو چشم جام می خون ریزد
بی چهره تو باغ چه رنگ آمیزد
بی عارض تو لاله چرا برروید
بی قامت تو سرو چرا برخیزد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۴
برو به گوهر
آن روز که آوازه محشر خیزد
از چشم و دلم صورت دلبر خیزد
از خانه چشمم گل رویش روید
وز خاک دلم سر و قدش برخیزد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۵
برو به گوهر
در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد
ور خصم به قصد کشتنم برخیزد
ما را تو به بوسه زندگانی می بخش
تا منت جان ز گردنم برخیزد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۷
برو به گوهر
اول سخنم چو از زبان برخیزد
واول حرفم چو از بیان برخیزد
یا نام تو یا نامه به نام تو بود
گر برسرم از تیغ جهان برخیزد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۸
برو به گوهر
گل کیست که در رونق خد تو رسد
یا ماه که در حسن به حد تو رسد
سروار چه زند لاف شگرفی لیکن
چون بید بلرزد چو به قد تو رسد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۱
برو به گوهر
تا گوش بود سوی سلامت باشد
تا چشم بود بر در و بامت باشد
هر نقش مرادی که نگارد قلمم
یا نام تو یا نامه به نامت باشد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۶
برو به گوهر
نه مهر تو از دلم به در خواهد شد
نه بی رخ تو روز به سر خواهد شد
نه زاری و صبر کارگر خواهد شد
زنهار اگر چنین به سر خواهد شد