عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۲
چون جیش حبش گرد رخش صف میزد
چشمم ز غضب موج و دلم تف میزد
دندان صفت از لبش ندیدم کامی
و احوال دلم رقیب بر دف میزد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۴
چون نرگست آغازه بدمستی کرد
جان عزم سفر ز عالم هستی کرد
تا نزد من آورد صبا بوی ترا
گل شرح همی داد صبا سستی کرد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۶
چشمم چو بر آن رسته دندان افتاد
از دیده من گوهر غلطان افتاد
دندانش بقطره های شبنم ماند
کاندر دهن غنچه خندان افتاد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۷
چون سرو سهی قد تو پیراسته شد
چون لاله بعنبر رخت آراسته شد
از بس که دلم فکر میانت میکرد
از فکرت باریک دلم کاسته شد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۸
خورشید نماز شام چون روی تو دید
کرد از تو حجاب و روی در پرده کشید
او را چو برانگونه شفق دید که رفت
از چشم شفق در غم او خون بچکید
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۰
خطش رقم غالیه بر ماه کشید
چشم بد از و دور که دلخواه کشید
نی نی غلطم زنک بر آئینه نشست
از بس که دل خسته من آه کشید
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۲
خوشتر ز لب آن بت چین نوش که دید
نازکتر از انحلقه آن گوش که دید
پوشد کله اطلس و خوبش آید
زیباتر از آن ماه کله پوش که دید
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۳
دل خون شد و فریادرسی راست نکرد
خوشتر ز غمت همنفسی راست نکرد
انزلف تو بر فرق سر ایمشک تتار
فرقیست که جز شانه کسی راست نکرد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۴
در هجر تو از من اثر وعین نماند
کی وصل تو بینم چو مرا عین نماند
زین بیش ببود عین ما را دمعی
اکنون ز غم تو دمع را عین نماند
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۵
در حال که جانان برم آید برود
و اندر پی آن رخ نماید برود
زان گریه کنم چو ابر کانماه چو برق
حالی که نقاب وا گشاید برود
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۷
دلبر بجفا ممتحنم میدارد
آزرده دل و خسته تنم میدارد
بیخویشتنی من بگویم کز چیست
زانست که بیخویشتنم میدارد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۳
گر دلبر ما غمخور ما خواهد بود
درد دل ما عین دوا خواهد بود
جانان بعیادت ار قدم رنجه کند
بیماری ما به ز شفا خواهد بود
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۸
ما را فلک از دوست اگر دور افکند
ور همچو بنات نعشمان ز هم بپراکند
صد شکر که بر رغم فلک بار دگر
گشتیم بهم چو عقد پروین پیوند
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۶
نفسیست مرا که تشنگیش ار بکشد
شربت ز کف حور بمنت نچشد
من چشم سیه دوست ازان دارم کو
بهر سیهی ز سرمه منت نکشد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۷
یارم چو بباغ وصل خود بار نداد
زان شاخ امید دل من بار نداد
امسال همان کلاته خوش هست ز چیست
یک شکر ازان لعل شکر بار نداد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۸
شب نیست که دور از تو دلم خون نشود
وندر طلبت ز دیده بیرون نشود
تو جان منی رفته جدا از بر من
چون جان برود دل چکند چون نشود
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۱
گفتند که از برگ گلش خار دمید
وان حسن که دیده ئی بانجام رسید
گفتم که رخش چو نوبهارست بحسن
کس نزهت نوبهار بی سبزه ندید
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۰
گفتم بتو هیچ آگهی میاید
زین درد که بر دل رهی میآید
خندید و بطعنه گفت خوش باش فلان
کز رنگ توام بوی بهی میاید
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۱
زلفت که دلم بسته بموئی دارد
صد شیفته بر هر سر کوئی دارد
جز مردم چشم من از آن شیفتگان
کس نیست بر تو کآبروئی دارد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۱
شب نیست که اشک من بقلزم نرسد
آهم ز بر طارم هفتم نرسد
زینقوم که گر نیزه کنی در کو نشان
سر بر زند از حلق و بمردم نرسد