مهدیا ای نام تو آرام جان

مظهری از روی تو باغ جنان

نام تو اكسير جان های مِسین

یاد تو شادی دل های حزین

این جهان باغ و وجودت نوبهار

از نسیمت جان ما زنده بدار

خون جاری در رگ هستی تویی

عاشقان را مایهء مستی تویی

ای قرار عاشقان بیقرار

ابر لطفی، رَشحه ای بر ما ببار

من کمین ذره تو یارا آفتاب

آفتابا رو ز ذره برمتاب

قلب ما را از غمت آکنده کن

مهر دنیا را ز دل برکنده کن

باغ دل را زیوری ای گلعذار

غیر مهرت در دلم مهری نکار

گنج عشقت در دل ویرانه کن

جان ما بر شمع خود پروانه کن

تا که اندر پرده غیبت کرده ای

عالمی را غرق حیرت کرده ای

لطف حق می خواهدت باقی کند

تا بر اهل دل تو را ساقی کند