سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۸۰
برو به گوهر
ذات حق را چون توان در این جهان ادراک کرد؟
در مکان چون لامکانی را توان ادراک کرد؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۸۷
برو به گوهر
داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد
برگریزان زبان شد گفتگو آخر نشد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۸۹
برو به گوهر
ساده لوحانی که رو در کنج عزلت کرده اند
وعده گاه عالمی را نام خلوت کرده اند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۹۹
برو به گوهر
بخت با ما بر خلاف راه مقصد می رود
پای خواب آلود هر راهی که خواهد می رود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۰۱
برو به گوهر
هر که گرداند ز دنیا روی، از مردان شود
آن بود فیروز جنگ اینجا که روگردان شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۰۲
برو به گوهر
فیض روشن گوهران از ارتحال افزون شود
سایه خورشید تابان از زوال افزون شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۰۵
برو به گوهر
در وجود ما شراب تلخ باطل می شود
از زمین شور ما افسوس حاصل می شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۰۷
برو به گوهر
آسمان افتادگان را غمگساری می شود
گردش پرگار مرکز را حصاری می شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۱
برو به گوهر
به جز دندان کز آب زندگی چون آسیا گردد
کدامین آسیا دیدی که از آب بقا گردد؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۴
برو به گوهر
طریق کفر و دین در شاهراه دل یکی گردد
دو راه است این که در نزدیکی منزل یکی گردد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۵
برو به گوهر
ز پرگویی دهان هرزه گویان باز می گردد
خموشی سرمه کوه بلند آواز می گردد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۷
برو به گوهر
به هر کس آسمان شد مهربان بیچاره می گردد
چو گل را باغبان بندد کمر آواره می گردد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۸
برو به گوهر
غم روی زمین ما را غبار دل نمی گردد
که از گرد یتیمی آب گوهر گل نمی گردد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۹
برو به گوهر
به می خشکی ز طبع زاهدان زایل نمی گردد
به آب زندگانی این زمین قابل نمی گردد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۴
برو به گوهر
که جز من می تواند تا مرا گرم سخن دارد؟
که در آیینه طوطی گفتگو با خویشتن دارد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۷
برو به گوهر
به هر رنگی که باشد دل، همان صورت جهان گیرد
بهار از زردی آیینه، سیمای خزان گیرد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳۱
برو به گوهر
سیه مستان غفلت را فلک هشیار می سازد
درشتان را به گردش آسیا هموار می سازد
مژگان زرد، خانه برانداز سینه است
الماس در خراش جگر بی قرینه است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳۷
برو به گوهر
در گریه بی رخت مژه را اختیار نیست
در رشته گسسته گهر را قرار نیست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳۸
برو به گوهر
عمر عزیز قابل سوز و گداز نیست
این رشته را مسوز که چندان دراز نیست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۴
برو به گوهر
صد در صد آفاق، بیابان جنون است
کی عقل تنک مایه به سامان جنون است؟