سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۵۹۸۲ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۷۴
برو به گوهر
عشق هر چند مجازی است خوش است
سلطنت گر چه به بازی است خوش است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۷۵
برو به گوهر
حسن در دوستی یگانه خوش است
رنگ معشوق، عاشقانه خوش است
خشکی زهد از دماغم ابرهای تر نبرد
صندلی شد آبها و توبه در سر نبرد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۹۱
برو به گوهر
غیرت خسرو چو خواهد رشک فرمایی کند
یاد شکر داغ شیرین را نمک سایی کند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۹۲
برو به گوهر
در دل معشوق جای خود ادب وا می کند
بهله از کوتاه دستی بر کمر جا می کند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۰۴
برو به گوهر
حسن خط از حلقه گشتن ها زیادت می شود
خط ز پیچ و تاب قلاب محبت می شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۲
برو به گوهر
به عادت هر کجا زهری است شیرین چون شکر گردد
به جز هجران که هر دم تلخی او بیشتر گردد؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۳
برو به گوهر
شود خونریزتر حسنی که عاشق بیشتر دارد
که از هر طوق قمری سر و فتراک دگر دارد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۸
برو به گوهر
که دارم غیر خط تا از رخ او داد من گیرد؟
به جز گلچین که خون عندلیبان از چمن گیرد؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۰
برو به گوهر
ز ماه روزه حسن آن پری پیکر دو چندان شد
ازان مهر خدایی ماه من خورشید تابان شد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۱
برو به گوهر
چه پروا عاشق بیتاب را از سوختن باشد؟
که چون پروانه در گیرد چراغ انجمن باشد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۷۹
برو به گوهر
از سفر با رخ افروخته جانان آمد
رفت چون ماه و چو خورشید درخشان آمد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۸۵
برو به گوهر
حسن اگر بدرقه شعله آواز شود
طایر حوصله شیدایی پرواز شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۰۲
برو به گوهر
دلی که آب شد از عشق برقرار بود
که گل گلاب چو گردید پایدار بود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۰۴
برو به گوهر
به دست من کمر نازک تو چون آید؟
مگر مرا ز کف دست مو برون آید
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۲۰
برو به گوهر
روشندلان که قبله خود روی او کنند
در هر نظر دو عید ز ابروی او کنند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۳۶
برو به گوهر
زنگ از دل ما آن خط شبرنگ زداید
زنگار که دیده است ز دل زنگ زداید؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۴۱
برو به گوهر
دل ز من خال یار می گیرد
حق به مرکز قرار می گیرد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۶۳
برو به گوهر
یار گندم گون جوی نگذاشت در من عقل و هوش
خرمنم را سوخت این گندم نمای جوفروش!
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۱۲
برو به گوهر
بوی گل غنچه شود چون تو به گلزار آیی
رنگ یوسف شکند چون تو به بازار آیی
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۹۲
برو به گوهر
زینهار از درد و داغ عشق روگردان مشو
بر چراغان تجلی آستین افشان مشو